Сталовічы: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др перанесена: Навагрудскае ваяводства → Навагрудскае ваяводства, Польшча з дапамогай AWB
др →‎Вялікае Княства Літоўскае: перанесена: ясцоваць → ясцовасць з дапамогай AWB
Радок 75:
Упершыню Сталовічы (''Стваловічы'') згадваюцца ў [[14 стагоддзе|XIV ст.]]<ref>[[Анатоль Валахановіч]]. Сталавічы // {{Крыніцы/ЭГБ|6-1к}} С. 396.</ref> як дзяржаўнае ўладанне. У 1-й палове [[15 стагоддзе|XV ст.]] [[Спіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Вітаўт]] перадаў вёску Няміру Разановічу, што сваім прывілеем ад [[2 лістапада]] [[1449]] пацвердзіў вялікі князь [[Казімір Ягелончык|Казімір]]. Дачка Разановіча Марыя Няміраўна пабралася шлюбам з намеснікам [[брацлаў]]скім князем [[Міхаіл Чартарыйскі|Міхаілам Васільевічам Чартарыйскім]]<ref>[[Васіль Дубейка]]. Нашы вёскі // «[[Наш край, газета|Наш край]]», [[4 жніўня]] [[1993]].</ref>.
 
У [[16 стагоддзе|XVI ст.]] Сталовічы атрымалі статус [[мястэчка]]. МясцовацьМясцовасць уваходзіла ў склад [[Новагародскі павет|Новагародскага павета]] і належала [[Мікалай Радзівіл Сіротка|Мікалаю Радзівілу «Сіротку»]], які збудаваў тут драўляную капліцу. Яго сын [[Жыгімонт Караль Радзівіл|Жыгімонт Караль]] у [[1609]] годзе заснаваў Сталовіцкую камандорыя [[Мальтыйскі ордэн|Мальтыйскага ордэна]], збудаваў драўляны касцёл. У [[1639]] годзе на яго месцы ўзвялі мураваную [[капліца|капліцу]]. Мураваны касцёл пачалі будаваць у [[1736]] годзе.
 
У часы [[Барская канфедэрацыя|Барскай канфедэрацыі]] ў [[1771]] годзе пад Сталовічамі адбылася [[Бой пры Сталовічах, 1771|буйная бітва]], у якой рускія пад камандаю [[Аляксандр Сувораў|Суворава]] разбілі войскі [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] на чале з [[Гетман вялікі літоўскі|гетманам вялікім]] [[Міхал Казімір Агінскі|М. К. Агінскім]]. У памяць пра яе ў мястэчку паставілі валун з надпісамі па-беларуску і па-польску: «12 IX [[1771]] тут адбылася бітва канфедэратаў гетмана М. К. Агінскага з войскамі А. Суворава», «Pokoj ich duszom». У [[1793]] паселішча атрымала статус горада і зрабілася сталіцай павета.