Знак: Розніца паміж версіямі

▲У процівагу «дыядзе Сасюра» [[Ч. Пірс]] прапанаваў «трыяду», што складаецца з '''рэпрезентамену''', '''інтэрпрэтанты''' і '''аб'екту'''. Схематычна сувязі паміж імі выражаюцца трыкутнікам<ref>Падобным на трыкутнік Огдана і Рычардса.</ref> — аснову складае сімвал (рэпрэзентамен), суаднесены з азначаным аб'ектам, у вяршыні знаходзіцца інтэрпрэтанта, якую часта атаясамляюць з азначаным або рэферэнцыяй. Інтэрпрэтанта — не тое самае, што інтэрпрэтатар (той, хто атрымлівае і тлумачыць знак), а тое, дзякуючы чаму знак мае значэнне нават пры няіснасці інтэпрэтатара. У тлумачэнні-гіпотэзе [[У. Эка]] інтэрпрэтанта — іншы спосаб прадстаўлення таго самага аб'екта, і каб яе спазнаць, трэба азначыць знак з дапамогай іншага знаку, інтэрпрэтанта якога будзе наступны знак і г.д. Паводле Эка, такім, хоць і парадаксальным, спосабам — неразрыўным працэсам '''семіёзісу''' — можна абгрунтаваць семіётыку яе ўласнымі сродкамі. Паняцце '''стварэння сэнсу''', якое тут узнікае, моцна папулярнае ў тэарэтыкаў мас-медыяў, бо яны падкрэсліваюць важнасць актыўнага працэсу інтэрпрэтацыі. Канцэпцыя Пірса служыць, між іншым, для апісання [[нямоўны знак|нямоўных знакаў]].<ref name=skr/>