Вікіпедыя

Эдуард Зюс: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др →‎Літаратура: рэкатэгарызацыя using AWB
др арфаграфія
Радок 24:
|Сайт =
}}
'''Эдуард Зюс''' ({{lang-de|Eduard Suess}}; {{ДН|20|8|1831}}, [[Лондан]] - — {{ДС|26|4|1914}}, [[Вена]])  — аўстрыйскі геолаг і грамадскі дзеяч. Менавіта яму належаць гіпотэзы аб існаванні суперкантынента [[Гандвана|Гандваны]] (1861) і акіяна Тэтыс (1893).
 
== Навуковыя працы і дасягненні ==
З навуковых прац Зюса, галоўным чынам якія адносяцца да [[стратыграфія|стратыграфіі]] Альп, да геалогіі Італіі і да сістэматыка [[брахіяподы|брахіяпод]], вядомыя: «Böhmische Graptolithen» (1852), «Brachiopoden der Kössener Schichten» (1854), «Brachiopoden der Hallstätter Schichten» (1855); «Über den Löss» (1866), «Charakter der österreich. Tertiärablagerungen» (1866), «Aequivalente des Rotliegenden in den Südalpen» (1868), «Die tertiären Landfaunen Mittelitaliens» (1871), «Bau der italienischen Halbinsel» (1872), «Die Enstehung der Alpen» (1875), «Die Zukunft des Goldes» (1877), «Die Zukunft des Silbers» (1892) і некаторыя іншыя.
Але галоўная, класічная праца Зюса «Das Antlitz der Erde» (1883-18881883—1888), у якой ён, адзін з самых выбітныхвыдатных сучасных геолагаў, прывёў у стройную сістэму найважнейшыя формы зямной паверхні і ўсталяваўўстанавіў законную сувязь сучаснага размеркавання мораў, акіянаў, мацерыкоў і горных ланцугоў з геалагічнай гісторыяй зямлі.
У 1875 годзе Зюс прапанаваў у геалогіі тэрмін [[біясфера|біясферы]].
У [[1895]] годзе Зюс быў абраны членам [[Шведская каралеўская акадэмія навук|Шведскай каралеўскай акадэміі навук]], а ў 1903 атрымаў [[медаль Коплі]] - — вышэйшую ўзнагароду [[Лонданскае каралеўскае таварыства|Каралеўскага таварыства Вялікабрытаніі]]. У канцы XIX ст. знакаміты аўстрыйскі геолаг Эдуард Зюс (1831-19141831—1914) у сваім трохтомніку «Аблічча Зямлі» падвёў вынік усяму развіццю геалогіі да XX ст. Ён даў карціну будовы і развіцця зямной кары з пазіцый кантракцыённай гіпотэзы. Зюс лічыў, што форма і будова складчатых горных ланцугоў паказваюць на іх утварэнне шляхам сціску зямной кары. Утварэнне марскіх упадзін Зюс прадстаўляе як працэс абвальвання зямной кары.
 
== Літаратура ==
* Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка  — Кантата / Рэдкал.: Г.  П.  Пашкоў і інш.  — Мн.: Белэн, 1999.  — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2
 
{{DEFAULTSORT:Зюс}}
Радок 43:
[[Катэгорыя:Ганаровыя грамадзяне Вены]]
[[Катэгорыя:Узнагароджаныя медалём Коплі]]
[[Катэгорыя:Узнагароджаныя медалеммедалём Воластана]]
[[Катэгорыя:Члены Шведскай каралеўскай акадэміі навук]]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Эдуард_Зюс"