Хуан Понсэ дэ Леон: Розніца паміж версіямі

'''Хуа́н По́нсэ де Лео́н''' ({{lang-es|Juan Ponce de León}}; каля 1460 — ліпень 1521) — іспанскі [[канкістадор]] з тытулам [[адэлантада]], які заснаваў першае [[Еўропа|еўрапейскае]] паселішча на [[Пуэрта-Рыка]] і ў час пошукаў [[Крыніца вечнай маладосці|крыніцы вечнай маладосці]] адкрыў [[Штат Фларыда|Фларыду]].

У красавіку 1513 года ён пабачыў зямлю і высадзіўся на ўсходнім беразе [[Штат Фларыда|Фларыды]], блізка ад сучаснага [[Сэнт-Агасцін|Сэнт-Агасціна]]. Ён прыняў гэтую зямлю за [[востраў]] і назваў яе Фларыдай за багатую трапічную [[Флора|флору]], а таксама з-за таго, што адкрыццё гэтай ”квітнеючай зямлі” адбылося ў [[Вялікдзень|вялікодны тыдзень]] (''Pascua Florida''). Ён абплыў Фларыду з поўдня і, мінуўшы заходніе ўзбярэжжа, вярнуўся ў Пуэрта-Рыка, а затым у Іспанію, дзе ў 1514 годзе атрымаў прызначэнне ваенным губернатарам Біміні і Фларыды.

У 1521 годзе Понсэ дэ Леон скіраваўся на двух караблях на каланізацыю Фларыды. Яго атрад з 200 чалавек высадзіўся на заходнім беразе і распачаў вынішчальную вайну з племем [[калуса]]. Понсэ дэ Леон быў паранены атручанай стралой і памёр у час марскога падарожжа на Кубу. Пахаваны ў Сан-Хуане. Яго імя носіць другі па велічыні горад Пуэрта-Рыка — [[Понсэ]]. Унук Понсэ дэ Леона, Хуан II, у 1579 годзе тэрмінова кіраваў Пуэрта-Рыка, а ў 1581 годзе склаў пісьмовае апісанне [[Вест-Індыя|Вест-Індыі]].