Навум Саламонавіч Перкін: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Узнагароды: clean up з дапамогай AWB
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{навуковец}}
'''Навум Саламонавіч Перкін''' ({{ДН|15|2|1912}}, {{МН|Тураў||Горад Тураў}}, цяпер [[Жыткавіцкі раён]], [[Гомельская вобласць]] — {{ДС|2|10|1976}}) — беларускі [[літаратуразнавец]].
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сям'і саматужніка. У [[1928]] г. паступіў у [[Гомельскі педагагічны тэхнікум]], у 1929—1931[[1929]]—[[1931]] г. настаўнічаў у пачатковых школах на Гомельшчыне. Скончыў літаратурны факультэт [[Мінскі педагагічны інстытут|Мінскага педагагічнага інстытута]] ([[1936]]) і аспірантуру пры гэтым інстытуце ([[1941]]). Удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайныва]]йны — з 1941 г. на фронце, з 1942 г. у партызанах на Браншчыне[[Браншчына|Браншчын]]е, з 1944 г. зноў на фронце. Быў двойчы паранены. З 1946 г. — навуковы супрацоўнік, у 1963—1976 — загадчык сектара ўзаемасувязей літаратур [[Інстытут літаратуры імя Янкі Купалы НАН Беларусі|Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы]] [[АН БССР]]. [[Доктар філалагічных навук]], прафесар. Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменнікаў СССР]] (з 1954).
 
== Навуковая дзейнасць ==
Дэбютаваў у друку з літаратурна-крытычнымі артыкуламі і рэцэнзіямі ў 1946 г. Пісаў на рускай і беларускай мовах. Аўтар прац «Аркадзь Куляшоў: Паэтычная творчасць» (1951), «Творчасць Петруся Броўкі» (1952), «Шляхі развіцця беларускай савецкай літаратуры 20-30-х гадоў: Праблемы сацыялістычнага рэалізму» (1960), «В семье братских литератур» (1967), «Нацыянальнае і інтэрнацыянальнае ў літаратуры» (1971), «Человек в советском романе» (1975), брашуры «Пятро Глебка» (1955), зборніка літаратурна-крытычных артыкулаў «Абсягі думкі» (1979). Апублікаваны аўтабіяграфічныя мастацкія творы «Мальчик из местечка» (1981) і «Я стал партизаном» (1982).