Сент-Кітс і Невіс: Розніца паміж версіямі

Старажытнае насельніцтва — індзейцы аравакі і карыбы, большасць якіх знішчана еўрапейскімі каланізатарамі. Востраваў Сент-Кітс адкрыты [[Хрыстафор Калумб|Х.Калумбам]] у [[1493]] г. і названы «Сан-Крыстабаль» (англійская назва «Сент-Крыстафер»). У [[1623]] г. тут заснавалі сваё пасяленне англічане, у [[1624]] г. — французы. Першапачаткова на востраве Сент-Кітс былі створаны тытунёвыя плантацыі, але пасля іх уладальнікі перайшлі на гадоўлю высакаякаснага цукровага трыснёга, які прыносіў вялікія прыбыткі. Доўгі час за валоданне астравамі ішла барацьба паміж [[Францыя]]й і [[Вялікабрытанія]]й. З [[1625]] г. астравы ўваходзілі ў склад брытанскай калоніі, аднак у [[1664]] — [[1689]] гг. і ў [[1782]] — [[1783]] гг. перайшлі пад кантроль Францыі. У [[1783]] г. па Версальскаму дагавору французы саступілі астравы англічанам. У [[1871]] — [[1956]] гг. частка брытанскай калоніі Падветраныя астравы, у [[1958]] — [[1962]] гг. — Вест-Індскай федэрацыі. З [[1967]] г. «асацыяваная з Вялікабрытаніяй дзяржава» (разам з астравамі [[Ангілья]], выйшла ў [[1980]] г.) з унутраным самакіраваннем. [[19 верасня]] [[1983]] г. абвешчана незалежнасць Сент-Кітс і Невіс у складзе Садружнасці. Галоўнай праблемай дзяржавы з'яўляюцца сепаратысцкія настроі на востраве Невіс, бо Невісу нададзена канстытуцыйнае права на аддзяленне ад Сент-Кітса пры згодзе на гэты акт больш дзвюх трацін насельніцтва вострава. У ліпені [[1998]] г. на востраве Невіс прайшоў рэферэндум аб выхадзе з Федэрацыі Сент-Кітс і Невіс. «За» прагаласавала 61,7% (па Канстытуцыі неабходна 2/3 галасоў).