Рамуальд Райс: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 8:
Скончыў агульную школу і гімназію ў Саноке, у 1929 паступіў у [[Унтэр-афіцэр|унтэр-афіцэрскую]] школу для малалетніх. У 1934 годзе ў званні капрала камандзіраваны ў 85-ы полк пяхоты 19-й дывізіі пяхоты ў Новую Вілейку (цяпер раён [[Вільнюс|Вільні]]), а ў 1936 пераведзены ў 13-й пяхотны полк. У 1938 пераведзены ў конны ўзвод 85-га пяхотнага палка.
Падчас вераснёўскай кампаніі 1939 года 85-й полк дзейнічаў у раёне Ловіч
У 1940 годзе быў затрыманы і правёў два месяцы ў працоўным лагеры. Пасля вызвалення дзейнічаў у складзе Саюза ўзброенай барацьбы, а пасля ў [[Армія Краёва|Арміі Краёвай]]. З 1943 г. быў намеснікам камандзіра 1-й штурмавой роты 3-й Віленскай брыгады АК. Паспяхова ваяваў з часткамі [[Вермахт|вермахта]] і літоўскімі [[Калабарацыянізм|калабарантамі]].
У ліпені 1944 года прымаў удзел у вызваленні Вільні. Пасля арышту камандзіра Грацыяна Фруга органамі НКУС, прыняў камандаванне і вывеў падраздзяленне з савецкага акружэння ў Рудніцкую пушчу (цяпер тэрыторыя [[Пастаўскі раён|Пастаўскага раёна]] [[Беларусь|Рэспублікі Беларусь]]), а пасля распусціў. У кастрычніку 1944 года пераехаў у Беласток і па падробленых дакументах на імя Ежы Гураль далучыўся да Народнага войска польскага. Са студзеня 1945 года камандаваў узводам у батальёне Аховы дзяржаўных лясоў у [[Гайнаўка|Хайнуўке]]. У маі 1945 завербаваны [[Маёр|маёрам]] Зігмундам
7 верасня 1945 года маёр Шэнделяж выдаў загад аб самароспуску 5-й Віленскай брыгады, але Райс адмовіўся выканаць загад і разам са сваім падраздзяленнем перайшоў у Нацыянальны ваенны супраціў, дзе быў павышаны да звання [[Капітан|капітана]]. Яго падраздзяленне атрымала папаўненне (дасягнула 228 салдат) і з гэтага часу называлася 3-я Віленская брыгада НВС. Атрад Райса вёў тэрарыстычную барацьбу, знішчаючы аператыўныя групы [[Народны камісарыят унутраных спраў СССР|НКУС]], часткі Войска польскага і міліцыянераў.
Радок 20:
28 студзеня 1946 года салдаты капітана Райса ўвайшлі ў вёску Лазіцы, дзе на працягу наступных дзён затрымлівалі сялян праваслаўнага веравызнання і рабавалі іх. Пасля частку затрыманых, якія мелі хрысціцца і чытаць малітвы на польскай мове, адпусцілі. Банда Райса адправілася ў Хайнуўку.
29 студзеня жаўнеры «Бурага» здзейснілі напад на Хайнуўку, забіўшы двух савецкіх салдат і параніўшы яшчэ двух. Таксама 13 савецкіх салдат
30 студзеня ў лесе каля вёскі Старыя Пухалы 31 беларускі селянін быў забіты (гаворка ідзе аб сялянах, захопленых у Лазіцах), забойствы былі здзейсненыя абухами сякер з асаблівай жорсткасцю. 31 студзеня салдаты Райса напалі на вёскі Заляшаны і Волька-Выганоўская, дзе забілі 16 мясцовых жыхароў, уключаючы жанчын і дзяцей.
Радок 26:
2 лютага 1946 года былі спалены вёскі Зані (24 забітых жыхара) і Шпакі (9 забітых жыхароў).
30 красавіка 1946 3-я Віленская брыгада НВС была разбіта войскамі Корпуса
17 лістапада 1948 быў арыштаваны па абвінавачванню ў здзяйсненні ваенных злачынстваў. У ходзе следства выдаў
== Ацэнка дзейнасці ==
У 1995 годзе суд Варшаўскай ваеннай акругі адмяніў смяротны прысуд Рамуальда Райса з фармулёўкай, што забойствы праваслаўных сялян здзяйсняліся
У [[2005]] годзе польскі [[Інстытут нацыянальнай памяці]] правёў следства ў выніку якога былі зроблены высновы, што дзеянні Райса «мелі
[[12 сакавіка]] прэс-сакратар [[Міністэрства замежных спраў Беларусі]] [[Анатоль Глаз]] паведаміў, што ў міністэрства быў выкліканы [[пасол Польшчы ў Беларусі|пасол Польшчы]] для тлумачэнняў, ці з'яўляецца такі перагляд ацэнкі дзеянняў Бурага афіцыйным пунктам гледжання польскіх уладаў і наколькі гэта суадносіцца з крокамі па выбудоўванні дыялога, у тым ліку гістарычнага, паміж краінамі<ref>[https://nn.by/?c=ar&i=226846 У МЗС Беларусі выклікалі пасла Польшчы для тлумачэнняў]</ref>
{{зноскі}}
| |||