Альфонс II (кароль Неапаля): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Альфонс II, кароль Неапаля у Альфонс II (кароль Неапаля) |
clean up з дапамогай AWB |
||
Радок 3:
{{!}}{{Ордэн Падвязкі}}
{{!}}}
}} {{
'''Альфонс II''' ({{lang-it|Alfonso II di Napoli}}; {{Дата нараджэння|4|11|1448}}, [[Неапаль]] — {{Дата смерці|19|11|1495}}, [[Месіна]]) — кароль [[Неапалітанскае каралеўства|Неапаля]] ў 1494—1495 гадах з дынастыі [[Трастамара]] (у Неапалі званай звычайна Арагонскай). Сын караля Неапаля [[Фердынанд I (кароль Неапаля)|Фердынанда I]] і Ізабелы К'ярамонтэ.
Радок 9:
== Біяграфія ==
Альфонс, як і ягоны бацька, быў жорскім і вераломным, але быў пазбаўлены добрых якасцей Фердынанда I: адукаванасці, любові да мастацтва і навукі. Яшчэ пры жыцці бацькі Альфонс быў вядомы сваёй грубасцю, распустай, прычым ахвярамі яго гвалту стала нямала дзяўчын са знатных сем'яў. Альфонс быў вінаваты ў многіх злачынствах у час уварвання ў [[Папская вобласць|Папскую вобласць]] у 1485—1486 гадах і быў адным з ініцыятараў і ўдзельнікаў вераломнага забойства былых мяцежнікаў, якім раней Фердынандам I крывадушна дараваў. За гэта Альфонс, як і яго бацька, быў адлучаны папам [[Інакенцій VIII, папа|Інакенціем VIII]] ад Царквы.
[[Выява:Andrea guazzalotti, alfonso d'aragona, 1481.JPG|thumb|
Альфонс II атрымаў трон бацькі ў спадчыну ў студзені 1494 года. Яго ўзыходжаннем былі незадаволены яго падданыя, цудоўна знаёмыя з норавам новага караля, супраць Альфонса выступіў Папа [[Аляксандр VI]]. Сітуацыяй скарыстаўся кароль Францыі [[Карл VIII (кароль Францыі)|Карл VIII]], які артымаў па спадчыне пасля згасання [[Анжуйская галіна дому Валуа|Анжуйскай лініі Валуа]] права на неапалітанскую карону (яго бабка [[Марыя Анжуйская]] была роднай сястрой [[Людовік III Анжуйскі|Людовіка III Анжуйскага]] і [[Рэнэ Добры|Рэнэ Добрага]]). Карл VIII абвясціў у 1494 годзе пра свае правы на Неапаль і выступіў у італьянскі паход. Альфонс II быў вымушаны адступіць з Папскай вобласці ў сваё каралеўства, а пасля ўварвання войскаў Карла VIII у Рым (студзень 1495 года) адрокся ад прастола на карысць свайго сына [[Фердынанд II (кароль Неапаля)|Фердынанда II]] (1469—1496). Пасля адрачэння Альфонс II з'ехаў у Сіцылію, дзе і памёр 19 лістапада 1495 года ад злаякаснага нарыва.
Радок 30:
{{Кіраўнікі Неапалітанскага каралеўства}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Дынастыя Трастамара]]
[[Катэгорыя:Кіраўнікі Еўропы XV стагоддзя]]
| |||