Барыс Віктаравіч Платонаў: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др клясычная наркамаўка ад патрярха
Радок 26:
Акцёр шырокага творчага дыяпазону, вялікага сцэнічнага абаяння, выдатны майстар пераўвасаблення. Спалучаў тонкі псіхалагічны малюнак ролі з вонкавай тэатральнай яркасцю.
[[Файл:Б.В.Платонаў у ролі Эзопа ў спектаклі «Ліса і вінаград».JPG|thumb|злева|Б. В. Платонаў у ролі [[Эзоп]]а ў спектаклі «Ліса і вінаград» [[Г. Фігейрэду]]. [[1957]]. Грым Платонава пры ўдзеле [[А. Тонкі|А. Тонкага]]]]
Выконваў ролі герояў, вострасатырыстычныя, характарныя, драматычныя і трагедыйныя. Сярод роляў: Ярыськін («Мяцеж» Фурманава і Паліванава), Агнёў, Рамадан («Фронт», «Крылы» Карняйчук), Канстанцін Заслонаў («[[Канстанцін Заслонаў, п'еса|Канстанцін Заслонаў]]» Маўзона, Дзяржаўная прэмія СССР, 1948), Зёлкін («[[Хто смяецца апошнім, п'еса|Хто смяецца апошнім]]» Крапівы), Туміловіч («[[Пяюць жаўрукіжаваранкі]]» Крапівы, Дзяржаўная прэмія СССР, 1952), Быкоўскі («[[Паўлінка]]» Купалы), Жадаў («Прыбытковае месца» Астроўскага), Пётр («Апошнія» Горкага), Забелін («Крамлёўскія куранты» Пагодзін), Лявон («[[Лявоніха на арбіце]]» Макаёнка), Эзоп («Ліса і вінаград» [[Г. Фігейрэду]]) і інш.
 
Выступаў на Беларускім радыё з чытаннем твораў прозы і паэзіі («Курган» Я. Купалы і інш.). Зняўся ў фільмах «Кастусь Каліноўскі», «Песня вясны», «Пяюць жаваранкі», «Хто смяецца апошнім» і інш. Пра Б. Платонава зняты дакументальны фільм «Думкі і вобразы» (1965).