Касцёл Найсвяцейшай Тройцы (Ула): Розніца паміж версіямі

|Commons =

}}

 

== Гісторыя ==

Улянскія землі належалі [[Быстрыцкія|Быстрыцкім]], потым [[Лукомскія|Лукомскім]], [[Прысецкія|Прысецкім]], [[Меншыкавы]]м, [[Патоцкія|Патоцкім]], а потым былі прададзеныя [[Рэўты|Рэўтам]] і ў іх руках заставаліся да нядаўняга часу.

 

 

Шмат цікавай інфармацыі пра абслугоўванне парафіі падаюць Ульскія [[метрычная кніга|метрычныя кніжкі]]. Так, напрыклад, з іх можна даведацца, што статус пробашчаў мясцовыя ксяндзы атрымалі толькі ў [[1812]] годзе, што былі часы, калі Ула мела ажно трох [[вікарый|вікарыяў]], што доўгі час пры дыяцэзыяльных ксяндзах вікарнымі былі ксяндзы [[бернардзіны]]. Цікавая метрычная кніжка з надпісам: «Кніга метрык хросных касцёлу парафіяльнага Ульскага, паводле інструкцыяў, дадзеных візытатарам у [[1828]] годзе ў часе візыты генеральнай, а [[1829]] года месяца красавіка, з разнастайных аркушоў і шпаргалак сабраная». З тых кніжак вядома, што пробашчамі Ульскімі былі: у [[1825]] годзе ксёндз Альхімовіч, у [[1834]] годзе ксёндз дэкан Галецкі, ксёндз Сульжынскі, бернардзін вікарны. Ад [[1848]] года ксяндзы вікарныя дыяцэзыяльныя. Ксёндз Рачкоўскі, ксёндз Аношка, у [[1856]] годзе ксёндз Якусевіч (вікарны ксёндз Мотуз), у [[1864]] годзе ксёндз Мотуз, у [[1878]] годзе ксёндз Батановіч, у [[1901]] годзе ксёндз Зэльба, ксёндз Була, ксёндз Юхно, ксёндз Канапацкі, ксёндз Мяжвінскі, у [[1907]] годзе ксёндз Мацкевіч, ксёндз Казлоўскі, ксёндз Тэадор Кулікоўскі.

[[Выява:Belarus-Ula-Holy Trinity Catholic Church-3.jpg|thumb|200px|Апсіда касцёла Найсвяцейшай Тройцы]]

 

 

Вельмі прыемная ўльская парафія, заселеная пераважна каталіцкім людам, але мае пэўныя цяжкасці ў абслугоўванні. Вельмі невыгодны геаграфічны стан парафіяльнага касцёла. Знаходзіцца на паўвыспе, адрэзаны рэкамі ад усёй парафіі, што прынамсі два разы на год ускладняе даезд людзям да касцёлу, а пробашчу выезд да парафіянаў. Знаходжанне ад даўніх часоў ксяндзоў у капліцы за ракою, каля самай Улы, неяк лагодзіла гэтую цяжкасць. Аднак не раз бывала, што на рацэ лёд, а пробашч, пакліканы да хворага ў малым чоўне, прывязаным да вяроўкі, пераплывае Дзвіну, заглядаючы ў вочы смерці, якая ў кожную хвіліну можа надыйсці.

 

 

Ёсць капліца ў Ляхаве, зусім не выбітная, але мае скарб, вартасць якога большая за ўсе скарбы зямныя — цудоўны абраз Маці Божай. Цікавая гісторыя гэтага абраза. Землі Ляхава і капліца і цвінтар належалі здаўна аселай тут сям’і Дварэцкіх-Багдановічаў. Адзін з Багдановічаў — Юзаф, у [[1862]] годзе меў у Шатроўскім старостве маёнтак [[Новікі, Шумілінскі раён|Новікі]]. Там была ўніяцкая царква, прызначаная на закрыццё, апошні пробашч айцец Лапа ў [[1839]] годзе мусіў царкву пакінуць і аддаць праваслаўнаму духавенству. У той час Юзаф Багдановіч цяжка хварэў, а лекары акрэслілі яго стан як безнадзейны. З гарачай верай прасіў хворы, каб прывезьлі да яго цудоўны абраз з Шатроўскай капліцы, што і зрабілі. І як толькі паднеслі абраз да ложка, хворы ачуняў у тую ж хвіліну. Пабожны паабяцаў [[Бог]]у, што пабудуе капліцу да цудоўнага абразу. Тым часам у Новіках царкву забралі, а мясцовы «архірэй» аддаў цудоўны абраз сям’і Багдановічаў. На абразе надпіс: «За аздараўленне і апеку Найсвяцейшай Маткі Боскай, з пачуццём удзячнасці на пабудаваным у яе гонар алтары складае 1862 года сакавіка 19 дня Юзаф Багдановіч».

 

 

Ульская парафія мела 4.860 вернікаў, была адной з найвялікшых сярод іншых, а што яшчэ выгодней для пробашча — менш разьлеглая. Найдалейшая мясцовасць знаходзіцца ад касцёлу за 25 вёрст. Апроч некалькіх двароў і невялікай колькасці шляхты, парафію складаюць вяскоўцы. Ёсць шмат вёсак чыста каталіцкіх, асабліва паблізу ад касцёлу. Тлумачыцца гэта часткова тым, што прадчуваючы надыходзячы пераслед, шмат [[уніяты|уніятаў]] перайшло на лацінскі абрад.

 

 

== Архітэктура ==

 

== Спасылкі ==

 

[[Катэгорыя:Ула (аграгарадок)]]