Сядзібна-паркавы ансамбль Лапацінскіх (Лявонпаль): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Архітэктура: Выдалены звесткі пра мемарыяльную калону 1791 г., бо яна ніколі ў парку не стаяла, а месціцца ў іншым баку Лявонпаля |
|||
Радок 42:
== Гісторыя ==
[[Файл:Lavonpal, Łapacinski. Лявонпаль, Лапацінскі (1901-29) (2).jpg|thumb|злева|Сядзіба ў пач. XX ст.]]
Створаная ў 1750 г. па заказе [[Ваяводы берасцейскія|берасцейскага ваяводы]] [[Мікалай Тадэвуш Лапацінскі|М. Лапацінскага]]. Архітэктар [[Абрахам Антоні Гену|А. Гену]] (магчыма, [[Тамаш Жаброўскі|Т. Жаброўскі]]). За ўдзел [[род Лапацінскіх|Лапацінскіх]] у [[Паўстанне 1830—1831 гадоў|паўстанні 1831 г.]] разрабаваная і разбураная [[казакі|казакамі]]. У [[1842]]—[[1845]] гг. секвестраваная за пратэсты з боку ўладальнікаў і сялян супраць скасавання [[Уніяцтва|уніі]]
Сядзіба выкарыстоўваецца як [[прафілакторый]] [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў|Мінскага інстытута культуры]].
== Касцёл Хрыста Валадара ==
У [[1919]] годзе [[гаспода]] адрамантаваная і прыстасаваная пад [[касцёл]].
Была адведзеная цэнтральная прамавугольная у плане двухсветлавая зала (былая бальная) на франтальным фасадзе завершана фігурным франтонам, над якім у 1920-я гг. надбудавана сігнатурка з крыжом (адноўлена ў канцы 20 ст.). Аб’ёмна-прасторавая кампазіцыя будынка сіметрычна-восевая, трохчасткавая. Цэнтральны двухпавярховы аб’ём і аднапавярховыя 6акавыя крылы аб’яднаны папярочным корпусам. Фасады расчлянёны прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў прафіляваных ліштвах, крапаваны вуглавымі лапаткамі<ref>[http://www.gants-region.info/index/ljavonpalski_kascjol_khrysta_valadara/0-3458 ЛЯВОНПАЛЬСКІ КАСЦЁЛ ХРЫСТА ВАЛАДАРА]</ref>..
== Архітэктура ==
| |||