[[Полацкая епархія]] вядзе сваю гісторыю ад канца [[X стагоддзе|Х]] — пачатку [[ХІXI стагоддзе|ХІXI ст]]., калі тут была заснавана першая на Беларусі епіскапская кафедра. Меркаванне пра яе заснаванне менавіта ў 992 годзе не пацвярджаюць крыніцы. Ва ўсякім разе гэта адбылося ў валадаранне князя [[Ізяслаў Уладзіміравіч|Ізяслава]] (сына Уладзіміра Святаславіча і полацкай князёўны [[Рагнеда Рагвалодаўна|Рагнеды]]) або яго сына [[Брачыслаў Ізяславіч|Брачыслава]].
У X—XIIIX—[[XIII стагоддзе|XIII]] стст. у яе склад уваходзіла тэрыторыя з гарадамі [[Горад Віцебск|Віцебск]], [[Горад Мінск|Мінск]], [[Горад Заслаўе|Ізяслаўль]], [[Горад Лагойск|Лагойск]], [[Горад Слуцк|Слуцк]], [[Горад Друцк|Друцк]], [[Горад Навагрудак|Навагрудак]], [[Горад Орша|Орша]], [[Вёска Лукомль|Лукомль]].
З [[1391]] года кафедра атрымала статус [[архіепархія|архіепархіі]].
