Людовік III Анжуйскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '{{Іншыя значэнні|тып=імя|Людовік}} {{Дзяржаўны дзеяч | імя = Людовік III Анжуйскі | арыгін...'
 
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 50:
'''Людовік III Анжуйскі''' ({{Дата нараджэння|25|9|1403}} — {{Дата смерці|12|11|1434}}) — старэйшы сын [[Людовік II Анжуйскі|Людовіка II]] і [[Іаланда Арагонская|Іаланды Арагонскай]]. Пасля смерці бацькі ў 1417 годзе атрымаў у спадчыну [[Анжу, вобласць|Анжу]], [[Праванс]] і прэтэнзіі на карону Неапаля.
 
У [[1420]] годзе быў прызнаны Папам [[Марцін V|Марцінам V]] (Папы з'яўлялісяз’яўляліся вярхоўнымі суверэнамі Неапаля) спадчыннікам бяздзетнай неапалітанскай каралевы [[ДжаваннаДжавана II|ДжаванныДжаваны II]] і сабраў у Рыме вялікую армію для заваявання Неапаля. Спалоханая Джаванна II паспешна ўсынавіла і прызнала спадчыннікам [[Альфонс V, кароль Арагона|Альфонса V]], караля Арагона і Сіцыліі. Людовік III быў вымушаны адступіць.
 
Але неўзабаве Джаванна II, устрывожаная тым, што Альфонс V ужо паводзіць сябе ў Неапалі як кароль, скарысталася ад'ездамад’ездам Альфонса ў Іспанію і адмяніла яго ўсынаўленне.
 
Надыйшоў час [[Спіс графаў і герцагаў Анжуйскіх|Анжуйскіх герцагаў]]. У [[1423]] годзе Джаванна II усынавіла Людовіка III, абвясціла яго сваім спадчыннікам і [[герцаг Калабрыйскі|герцагам Калабрыйскім]]. У наступныя гады Людовік III і Джаванна перыядычна вялі барацьбу з арагонцамі.