Янка Сурвіла: Розніца паміж версіямі

'''Янка Сурві{{націск}}лаСурві́ла''' ({{ДН|20|6|1925}}, Белевічы, [[Смаргонскі раён]] — {{ДС|3|6|1997}}) — беларускі грамадскі дзеяч у эміграцыі.

У 1942 узначальваўгодзе ўзначальваў пачатковую беларускую школу (спалена [[Партызанскі рух у Беларусі падчас Вялікай Айчыннай вайны|партызанамі]]). Пасля вайны ў лагеры перамешчаных асобаў у нямецкім Ватэнштэце заснаваў і рэдагаваў часопіс «Шляхам жыцьця». Потым эміграваў у Францыю. Там у 1948 годзе, на Першым з’ездзе беларускай эміграцыі ў Парыжы, пазнаёміўся [[Івонка Сурвіла|ІвонкаюІвонкай Шыманец]], якая праз 10 гадоў стала яго жонкаюжонкай.

Атрымаўшы стыпендыю [[Мадрыдскі ўніверсітэт|Мадрыдскага ўніверсітэта]], Я.Янка Сурвіла вывучае там эканоміку і робіць захады ў справе арганізацыі беларускамоўных праграм Іспанскага радыё. [[25 сакавіка]] [[1952]] года ён выходзіць у эфір з першай скіраванай на Беларусь перадачаюперадачай. У 1958—651958—1965 гадах вядзе з [[Іспанія|Іспаніі]] штодзённыя беларускія радыёперадачы.

Пахаваны на могілках Олд Чэлсі ў мястэчку Чэлсі, [[Квебек (правінцыя)|КвебэкКвебек]]<ref>{{Крыніцы/Могілкі як частка мемарыяльнай культуры беларускай эміграцыі}}</ref>.