Касцёл Святога Іуды Тадэвуша (Даўгаўпілс): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
clean up з дапамогай AWB |
clean up з дапамогай AWB |
||
Радок 38:
== Гісторыя ==
Першы касцёл езуітаў быў драўляны. Мураваная бажніца пачала будавацца ў першай палове [[XVIII стагоддзе|XVIII стагоддзя]]. Фундатарамі езуіцкай
У 1746 годзе новая цагляная двухвежавая трохнававая бажніца-псеўдабазіліка была асвечана ў гонар Святога [[Іуда Фадзей|Іуды Фадзея]] інфлянцкім біскупам [[Юзаф Дамінік Пузына|Юзафам Дамінікам Пузына]]й, пры гэтым працы над інтэр’ерамі зацягнуліся яшчэ больш за дзесяцігоддзе.
У сваім першапачатковым выглядзе храм праіснаваў да пажара ў [[Дынабургскі езуіцкі калегіум|комплексе
Да 1751 года асноўныя разбурэнні былі ліквідаваны. У адноўленай вежы быў усталяваны гадзіннік, а ў другой падвешаны два званы. У наступным годзе на вежах i сценах аднавілі дэкор i пафарбавалі ўсё ў адной каляровай гаме. У аздабленні храма прымалі ўдзел вядомыя майстры: жывапісцы Ю. Голдфінгер, I. Васілеўскі, разьбяры па дрэве М. Шульц і І. Швіл.
У Дынабургу, [[Кацярына II|Кацярынай II]], быў зацверджаны загад аб будаўніцтве фартыфікацыі. Для гэтай мэты прадугледжвалася выкарыстоўваць тэрыторыю старога горада, дзе
У 1810 царскі ўрад выкупіў у езуітаў касцёл, ен быў перададзены ваеннаму ведамству для наступнага пераўтварэння яго ў праваслаўны гарнізонны сабор. Перабудова бажніцы змяніла вонкавы i знешні выгляд былога касцёла.
| |||