Касцёл Святога Войцеха і кляштар бенедыкцінак (Мінск): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вікіфікацыя, аўтаматычная перапрацоўка спасылкі на ЭнцВКЛ з дапамогай AWB
др вікіфікацыя, перанесена: Уладзімір Дзянісаў| → Уладзімір Мікалаевіч Дзянісаў| (2), Уладзімір Дзянісаў → Уладзімір Міка з дапамогай AWB
Радок 3:
'''Касцёл Святога Войцеха і кляштар бенедыкцінак''' — [[Рымска-Каталіцкі Касцёл на Беларусі|рымска-каталіцкі]] кляштарны комплекс у [[Мінск]]у. Дзейнічаў з 1-й паловы [[17 стагоддзе|XVII ст.]] да [[1870-я|1870-х]] гадоў. Займаў пляц на [[Высокі Рынак|Высокім Рынку]] на [[Вуліца Зборавая, Мінск|Зборавай вуліцы]] (цяпер раён [[Кінатэатр Перамога, Мінск|кінатэатра «Перамога»]]).
 
Комплекс складаўся з мураваных будынкаў касцёла і 2-павярховага кляштарнага корпуса з прыбудовай, капліцы, капеланіі, 2 флігеляў, бровара, свірана, стайні і іншых пабудоў, а таксама саду. Тэрыторыю кляштара акружаў высокі мур, які меў некалькі брам. Усе кляштарныя пабудовы зруйнавалі ў [[1960-я]] гады, да нашага часу захаваліся падмуркі касцёла.<ref>[[Захар Шыбека]], [[Уладзімір Гілеп]], [[Уладзімір Мікалаевіч Дзянісаў|Уладзімір Дзянісаў]]. Што аднаўляць найперш? // [[Наша ніва (1991)|Наша Ніва]], [[2004]] — 46. С. 7 [http://kamunikat.org/download.php?item=11711-1.pdf&pubref=11711]</ref><ref>[http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=4064 Аквапарк на кляштарных могілках] // [[Наша ніва (1991)|Наша Ніва]], [[27 верасня]] [[2006]]</ref>
 
== Гісторыя ==
Радок 28:
Пасля рэканструкцыі [[1780]]—[[1803]] гадоў касцёл уяўляў сабой прамавугольны ў плане 1-[[неф]]ны аб'ём з 5-граннай [[апсіда]]й, памерамі 70 на 20 локцяў (каля 46×13 м). Святыня мела 2-схільны чарапічны дах, больш нізкі над [[прэзбітэрый|прэзбітэрыем]]. Галоўны [[фасад]], звернуты да вуліцы, завяршаўся [[франтон]]ам крывалінейнага абрысу. Яго фланкіравалі 2 высокія 3-ярусныя вежы з купальнымі завяршэннямі. Фасад быў насычаны вытанчанай архітэктурнай пластыкай: тонкапрафіляваны раскрапаваны [[карніз]]ны пас падзяляў яго на два ярусы, а [[пілястра|пілястры]] — на тры часткі, аконныя праёмы мелі мяккую лучковую абмалёўку.<ref name="kul">Касцёл і кляштар бенедыкцінак // {{Крыніцы/Каталіцкія храмы на Беларусі, 2001|к}} С. 188</ref>
 
Інтэр'ер пад цыліндрычнымі скляпеннямі ўпрыгожвалі пяць 2-ярусных алтароў: галоўны алтар Св. Войцеха, алтары Тадэвуша Апостала, Святой Сям'і, святых патрыярхаў Бенедыкта і Схаластыкі, Беззаганага Зачацця Дзевы Марыі. У галоўным драўляным алтары быў абраз Маці Божай з Дзіцяткам, напісаны на палатне, у срэбнай з пазалотай і рубінамі шаце. У 2-м ярусе быў абраз Св. Войцеха, увенчвала кампазіцыю разьбянае Укрыжаванне. Падлогу ў прэзбітэрыі касцёла пакрывалі пліткі чорнага мармуру, у [[санктуарый|санктуарыі]] яна была цаглянай. [[Сакрысція]] мелася адна, на [[хоры|хорах]] стаялі [[арган]]ы на 10 галасоў. Побач з хорамі каля бакавой сцяны была адмысловая галерэя, дзе падчас святаў выступалі музыкі.<ref>[[Уладзімір Мікалаевіч Дзянісаў|У. М. Дзянісаў]]. Кляштар бенедыкцінак // {{Крыніцы/Памяць/Мінск|1к}} С. 313</ref>
 
[[Выява:Miensk, Zboravaja, Benedyktynski. Менск, Зборавая, Бэнэдыктынскі (S. Prokudin-Gorsky, 1912).jpg|thumb|250px|Касцёл (злева) пасля перабудовы пад праваслаўную царкву]]
Радок 49:
* {{Крыніцы/Мураваныя харалы}}
* {{Крыніцы/Памяць/Мінск|1}}
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ|том=2|старонкі=292|артыкул=Менскі кляштар бенедыкцінак|аўтар=[[Уладзімір Мікалаевіч Дзянісаў|Дзянісаў У.]]}}
* {{Крыніцы/Каталіцкія храмы на Беларусі (2001)}}
* {{Крыніцы/Рэха даўняга часу}}
* [[Уладзімір Мікалаевіч Дзянісаў|Уладзімір Дзянісаў]]. [http://media.catholic.by/nv/n24/art18.htm Мінскія бенедыкцінкі: Гісторыя зруйнаванага кляштара] // [[Наша Вера]], 2(24)/2003
 
== Спасылкі ==