Іосіф Рыгоравіч Лангбард: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Літаратура: вікіфікацыя з дапамогай AWB
Няма тлумачэння праўкі
Радок 20:
|вікісховішча = Iosif Lanhbard
}}
'''Іосіф Рыгоравіч Лангбард''' (6({{ДН|18) студзеня [[|1|1882]]|6}}, [[Горад Бельск-Падляшскі|Бельск]], [[Гродзенская губернія|Гродзенскай губерні]], цяпер [[Бельск-Падляскі]], [[Польшча]], — {{ДС|3|1|1951}}, {{МС|Ленінград|у Санкт-Пецярбургу|}}) — беларускі савецкі архітэктар, [[педагог]]. [[Заслужаны дзеяч мастацтваў і архітэктуры БССР]] (1934). [[Доктар архітэктуры]] ([[1939]]), [[прафесар]] (1939).
 
Адзін з выдатных дойлідаў [[Еўропа|Еўропы]] ХХ ст., чыя мастацкая спадчына аказвае значны ўплыў на развіццё сучаснай [[Архітэктура|архітэктуры]]. Яго архітэктурныя шэдэўры ў вялізнай ступені паўплывалі на фарміраванне аблічча [[Мінск]]а і з'яўляюццаз’яўляюцца жамчужынамі [[Беларусь|беларускага]] дойлідства.
 
== Біяграфія ==
Скончыў [[Адэскае мастацкае вучылішча]] ў 1906 годзе. У [[1907]]—[[1914]] гадах вучыўся на архітэктурным факультэце [[Вышэйшае мастацкае вучылішча пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў|Вышэйшым мастацкым вучылішчы пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў]]. Сярод настаўнікаў Лангбарда быў знакаміты рускі архітэктар [[Памяранцаў, Аляксандр Ніканоравіч|Аляксандр Памяранцаў]], які спраектаваў будынак [[ГУМ]]а ў [[Масква|Маскве]]. Менавіта пад яго кіраўніцтвам Лангбард у [[1914 год]]у абараніў дыпломны праект «Будынак [[Дзяржаўны савет Расійскай імперыі|Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі]]».
Скончыў [[Адэскае мастацкае вучылішча]] (1906). Вучыўся ў пецярбургскай [[Імператарская Акадэмія мастацтваў|Акадэміі мастацтваў]] ([[1907]]—[[1914]]). Выкладаў у Акадэміі мастацтваў у Ленінградзе ([[1935]]—[[1950]]; прафесар, 1939).
 
Падчас [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]] Лангбард працаваў на фронце ў якасці начальніка інжынернага атрада. Пад яго кіраўніцтвам тым часам былі пабудаваны земская ўправа ў [[Кастрама|Кастраме]], сельскагаспадарчы музей і тэатр мініяцюр у [[Санкт-Пецярбург|Петраградзе]]. Па заканчэнні войны быў выканаўцам прац будаўнічай канторы пры аддзеле аховы здароўя ў Петраградзе.
 
У [[1923 год]]у архітэктурны праект Лангбарда, у колькасці сарака сямі прац іншых аўтараў, удзельнічаў у конкурсе праектаў [[Палац працы ў Маскве|Палаца працы ў Маскве]] — галоўнага грамадскага будынка СССР. У [[1929 год]]у выйграў усесаюзны конкурс на лепшы праект [[Дом урада Рэспублікі Беларусь|Дому ўрады Беларускай ССР]].
 
З 1935 па 1950 г. выкладаў у [[Ленінградская Акадэмія мастацтваў|Акадэміі мастацтваў]] у [[Ленінград]]зе, з 1939 года прафесар.
 
Узнагароджаны [[Ордэн «Знак Пашаны»|ордэнам «Знак Пашаны»]].