Мікалай Сямёнавіч Арэхва: Розніца паміж версіямі

'''Мікалай Сямёнавіч Арэхва''' ({{ДН|24|11|1902|11}}, [[Вёска Баруны|в. Баруны]], [[Ашмянскі павет (Расійская імперыя)|Ашмянскі павет]], [[Віленская губерня]], цяпер {{МН|Ашмянскі раён|у Ашмянскім раёне|}}, [[Гродзенская вобласць]] — {{ДС|16|7|1990}}, {{МС|Мінск||}}) — дзеяч рэвалюцыйнага руху ў [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]], [[гісторык]]. [[Заслужаны работнік культуры БССР]] (1981).

Удзельнік [[Грамадзянская вайна ў Расіі|грамадзянскай]] (ваяваў супраць войск [[Юдзеніч]]а) і [[Польска-савецкая вайна|польска-савецкай]] войнаў. У пач.пачатку 1920-х — сакратар Наўгародскага павятовага і губернскага камітэтаў [[РКСМ]]. З верасня 1923 угода ў апараце ЦК РКСМ. У 1924 годзе — старшыня Часовага Беларускага Бюро ЦК РКСМ, абраны першым сакратаром ЦК КСМБ. Член [[ЦВК БССР]] (1924). Са студзеня 1925 года на падпольнай рабоце ў Заходняй Беларусі: сакратар [[Віленскі акруговы камітэт|Віленскага акруговага камітэткамітэта]]а, член [[ЦК КПЗБ]]. У сакавіку 1926 года арыштаваны польскай [[дэфензіва]]й. 5 гадоў знаходзіўся ў турмах Польшчы. У 1934—1935 гадах узначальваў [[Краявы сакратарыят ЦК Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі|Краявы сакратарыят ЦК КПЗБ]]. З мая 1935 года — член Бюро, з ліпеня 1936 года — прадстаўнік ЦК КПЗБ пры арганізацыйным апараце [[ЦК Кампартыі Польшчы]] ў Празе.

Са снежня 1939 года жыў у СССР. Падчас 2-й[[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] ў Войску Польскім. З 1945 у апараце [[Міністэрства грамадскай бяспекі Польскай Народнай Рэспублікі]]. З 1956 угода ў Мінску, у [[Інстытут гісторыі партыі пры ЦК КПБ|Інстытуце гісторыі партыі пры ЦК КПБ]], у якім працаваў старшым навуковым супрацоўнікам да 1984.

Аўтар шматлікіх публікацый па гісторыі рэвалюцыйнага нацыянальна-вызваленчага руху, Камуністычнай партыі і камсамола. Адзін з аўтараў калектыўнай працы «Рэвалюцыйны шлях Кампартыі Заходняй Беларусі (1921—1939 гг.)» (Мн., 1966), складальнік і рэдактар зборнікаў дакументаў і матэрыялаў «Барацьба працоўных Заходняй Беларусі за сацыяльнае і нацыянальнае вызваленне і ўз'яднаннеўз’яднанне з БССР» (т. 1—2, Мн., 1962—1972), зборнікаў успамінаў «У суровыя гады падполля» (Мн., 1958), «Гады выпрабаванняў і мужнасці» (Мн., 1973) і інш.

** Савіч А. А. Эпісталярная спадчына М. С. Арэхвы як крыніца па гістарыяграфіі Заходняй Беларусі  // Весці НАН Беларусі. Сер. гуманітар. навук. 2014. № 1. С. 65–6565-65