Палевачы: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др дадаў інфармацыю пра трупу Буйніцкага, у тым аспекце які тычыцца менавіта Палівачоў. І напісаў заўвагу пра назву вёскі.
прыбрана не датычная вёскі інфармацыя, запыт крыніц
Радок 66:
'''Палевачы́'''<ref>{{Крыніцы/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Віцебская вобласць|}}</ref> ({{lang-be-trans|Palievačy}}, {{lang-ru|Полевачи}}) — [[вёска]] ў [[Глыбоцкі раён|Глыбоцкім раёне]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. Уваходзіць у склад [[Празароцкі сельсавет|Празароцкага сельсавета]].
 
У час [[Ігнат Цярэнцьевіч Буйніцкі|Ігната Буйніцкага]] ў беларускай прэсе выкарыстоўвала назва Палівачы<ref>https://elibrary.mab.lt/bitstream/handle/1/2537/235125-1924-38.pdf?sequence=38&isAllowed=y</ref>. Палевачы гэта спольшчаная назва гэтай мясцовасці{{крыніца?}}.
 
У 1907  г. у сваёй сядзібе ў Палівачах (каля [[Вёска Празарокі|Празарокаў]]) Ігнат Буйніцкі заснаваў самадзейны тэатр, дзе спачатку прымалі ўдзел яго сваякі. У ім удзельнічала 8 акцёраў, і чалавек прыблізна 16 танцораў. Перад канцэртамі былі рэпетыцыі, якія праводзіў сам Буйніцкі. Тэатр даваў канцэрты і спектаклі ў Палівачах, Празароках і навакольных вёсках. Вывучаў беларускія песні, танцы, народнае адзенне.
 
Па ўспамінах аднавяскоўцаў, мясцовыя музыкі (з цымбаламі, скрыпкай і дудой) заўжды віншавалі Буйніцкага на Вялікдзень<ref>http://repository.buk.by/bitstream/handle/123456789/4295/%D0%94%D0%90%20%D0%9F%D0%AB%D0%A2%D0%90%D0%9D%D0%9D%D0%AF%20%D0%9C%D0%A3%D0%97%D0%AB%D0%A7%D0%9D%D0%90-%D0%86%D0%9D%D0%A1%D0%A2%D0%A0%D0%A3%D0%9C%D0%95%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%AC%D0%9D%D0%90%D0%93%D0%90%20%D0%A1%D0%A3%D0%9F%D0%A0%D0%90%D0%92%D0%90%D0%94%D0%96%D0%AD%D0%9D%D0%9D%D0%AF%20%D0%92%D0%95%D0%9B%D0%86%D0%9A%D0%9E%D0%94%D0%9D%D0%AB%D0%A5%20%D0%A1%D0%92%D0%AF%D0%A2%D0%9A%D0%90%D0%92%D0%90%D0%9D%D0%9D%D0%AF%D0%8E.pdf?sequence=1&isAllowed=y</ref>. Палівачы былі адным з найбольш дударскіх асяродкаў у Глыбоцкім краі. Адсюль праўдападобна паходзіў таксама дудар з трупы Ігната Буйніцкага - — [[Адам Шульга]]{{крыніца?}}. Ігнат Буйніцкі зрабіў [[Беларуская дуда|дуду]] сімвалам свайго тэатра і вывеў гэты інструмент на тэатральныя сцэны Вільні, Варшавы і Пецярбурга.
 
У [[Вёска Празарокі|в. Празарокі]] ў будынку [[Празароцкая дзіцячы сад–сярэдняя школа імя І. Ц. Буйніцкага|сярэдняй школы]] створаны музей заснавальніка беларускага тэатра (адкрыты ў 1982 г.), дзе прадстаўленыя афішы спектакляў, здымкі трупы, лісты [[Зоська Верас|Зоські Верас]] і [[Зыгмунт Абрамовіч|Зыгмунта Абрамовіча]], успаміны празароцкіх старажылаў. У скверы — [[Помнік на магіле Ігната Буйніцкага|магіла Ігната Буйніцкага і помнік яму]] (устаноўлены ў 1976 г.; скульптар [[Іван Якімавіч Міско|І. Міско]], архітэктар М. Бурдзін).
 
Сядзіба Ігната Буйніцкага ў Палівачах не захавалася.