Наталля Радзіна: Розніца паміж версіямі

У 1996 годзе скончыла сярэднюю школу ў Кобрыне, у 2001 — факультэт журналістыкі [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт|Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]]. З 1997 года працавала ў такіх незалежных выданнях, як газета «[[Имя (газета)|Имя]]», «[[Народная Воля]]», «{{нп3|Навіны (газета)|Навіны|be-x-old||Навіны (газэта)}}», «[[Наша Свабода|Наша Свабода]]».

 

 

Неаднаразова падвяргалася арыштам і збіццю ў час асвятлення акцый апазіцыі<ref name="palitviazni.info">[https://palitviazni.info/viazen/natallia-radzina Наталля Радзіна]</ref>. [[Палітычныя зняволеныя|Палітвязень]], [[вязень сумлення]].

Атрымаць дакументы Н. Радзіна змагла з дапамогай Упраўлення Вярхоўнага камісарыята ААН па справах бежанцаў у Расіі. Пасля прызнання Радзінай бежанцам па лініі [[Арганізацыя Аб’яднаных Нацый|ААН]], першай дзяржавай, якая аказала ёй міжнародную падтрымку, сталі [[Нідэрланды]]. 28 ліпеня, пасля афармлення праязных дакументаў, яна вылецела з Масквы ў Амстэрдам, а праз тры дні паехала ў Літву. У гэтай краіне пасля прэзідэнцкіх выбараў быў зарэгістраваны сайт charter97.org. 4 жніўня Радзіна папрасіла палітычнага прытулку ў Літве<ref>[http://www.radyjo.net/4/28/Artykul/53058 Наталля Радзіна папрасіла палітычнага прытулку ў Літве] [https://charter97.org/ru/news/2011/8/8/41330/ Крутой маршрут]</ref>.

 

 

== Узнагароды ==