{{вызнч|1=Даўмонт}} (? — [[20 мая]] [[1299]]), князь нальшанскі (да 1265), князь пскоўскі (1266-1299).
Паводле [[Галіцка-Валынскі летапіс|Галіцка-Валынскага летапісу]], у бытнасць Даўмонта кн. нальшанскім, вял.кн. [[Міндоўг]] адабраў у яго жонку. Пакрыўджаны Даўмонт прыняў удзел у змове, у выніку яе Міндоўг быў забіты (1263), летапіс называе Даўмонта непасрэдным выканаўцам забойства. У 1265 г. сын Міндоўга [[Войшалк]] ажыццявіў паход на [[Літоўская зямля|Літву]] і [[Нальшаны]]., Калякаля 300 літоўцаў з жонкамі і дзецьмі тады ўцяклі ў Пскоў і прынялі хрышчэнне, а ў 1266 г. Сяроду іхПскоў быўуцёк і Даўмонт з дружынай. У Пскове Даўмонт ахрысціўся (хроснае імя – Цімафей),якіі ў тым жа 1266 г. быў абраны пскавічамі сваім князем і ажаніўся з дачкой пераяслаўскага кн. Дзмітрыя АляксандровічаАляксандравіча. З дапамогаю пскоўскага апалчэння Даўмонт у 1266 г. двойчы ажыццявіў набегі на Нальшаны, дзе тады княжыў вылучэнец Войшалка [[Гердзень]], захапіў яго жонку і двух сыноў, а самога Гердзеня перамог у бітве на р. Дзвіне. У 1267 г. Даўмонт з дапамогаю наўгародскіх добраахвотнікаў ажыццявіў яшчэ адзін набег на Літву, у пач. 1268 г. удзельнічаў у няўдалым паходзе кааліцыі князёў, арганізаванай Вялікім Ноўгарадам, супраць [[Лівонскі ордэн|Лівонскага ордэна]] пад Ракавор. Гэта прывяло да паходу ў адказ, якому ў 1269 г. падвергся Пскоў, але горад быў абаронены з дапамогай наўгародскага князя. У 1271 і 1272 г. Даўмонт зноў бараніў Пскоў ад немцаў. У 1282 г. валодаў [[Капор'е]]м у Наўгародскай зямлі, адкуль здзейсніў напад на Ладагу. Узімку 1298 г. узначальваў абарону Пскова супраць чарговага нападу Лівонскага ордэна. Пасля смерці кананізаваны праваслаўнай царквой.
