Аляксей Шэін паходзіў са старога баярскага роду. Яго прадзед [[Міхаіл Барысавіч Шэін]] камандаваў рускімі войскамі падчас [[Смаленская вайна|Смаленскай вайны]] [[1632]]—[[1634]]1632—1634 гадоў. Рускія войскі пацярпелі паражэнне. Міхаіл Шэін быў абвінавачаны ў здрадзе і пакараны смерцю, а яго сям’я сасланая ў Сімбірскую губернію.
У [[1680]]—[[1681]]1680—1681 гадах Аляксей Шэін быў ваяводай у [[Табольск]]у і ў [[1683]]—[[1684]]1683—1684 гадах у [[Курск]]у. Баярын з [[25 сакавіка]][[1682]] года, блізкі баярын з [[1685]] года. Аляксей Шэін прымаў удзел у Крымскіх паходах [[1687]] і [[1689]] гадоў і ў [[Азоўскія паходы Пятра I|Азоўскіх паходах]] [[1695]]—[[1696]]1695—1696 гадоў. Падчас першага, няўдалага Азоўскага паходу, Аляксей Шэін камандаваў [[Праабражэнскі полк|Праабражэнскім]] і [[Сямёнаўскі полк|Сямёнаўскім]] палкамі. Падчас другога Азоўскага паходу, у [[1696]] годзе, Аляксей Шэін быў Камандуючым сухапутнымі войскамі. [[28 чэрвеня]] [[1696]] года за вайсковыя поспехі ў другім Азоўскім паходзе, [[Пётр I, імператар расійскі|Пётр I]] прысвоіў Шэіну званне генералісімуса. Шэін стаў першым генералісімусам Расіі. Пазней, Пётр I прызначыў Шэіна галоўнакамандуючым рускай арміі, камандуючым артылерыяй, конніцай і кіраўнікам замежнага прыказа. У [[1697]] годзе Шэін служыў у Азове, кіраваў будаўніцтвам марской гавані ў [[Таганрог|Таганрозе]]. Яму прыходзілася стала адбіваць набегі турак і татараў.
У [[1698]]годугодзе Шэін удзельнічаў у падаўленні стралецкага бунту. Пазней, Шэін патрапіў у няміласць Пятра I, за тое, што ён не выкрыў сувязь стральцоў з царэўнай Сафіяй. Калі Пётр I пачаткаў стрыгчы баярскія бароды, першым ён састрыг бараду Аляксею Шэіну.▼
▲У [[1698]] году Шэін удзельнічаў у падаўленні стралецкага бунту. Пазней, Шэін патрапіў у няміласць Пятра I, за тое, што ён не выкрыў сувязь стральцоў з царэўнай Сафіяй. Калі Пётр I пачаткаў стрыгчы баярскія бароды, першым ён састрыг бараду Аляксею Шэіну.
