Свята-Ефрасіннеўскія могілкі (Вільнюс): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artsiom91Bot (размовы | уклад) выпраўленне перасылак |
|||
Радок 41:
Знаходзіцца паміж вуліцамі Ліепкальнё, Дзуку і Тызенгаўза. Паўсталі ў [[1796]] годзе, калі пасля [[Трэці падзел Рэчы Паспалітай|III падзелу Рэчы Паспалітай]] улады Літоўскай губерні вызначылі зямлю пад яго закладку. Першае пахаванне адбылося ў [[1815]] годзе. Пасля [[Паўстанне 1830—1831 гадоў|паўстання 1830-1831 гадоў]] могілкі агарадзілі драўляным плотам. У [[1838]] годзе была пабудавана царква Святой Ефрасінні.
У [[1865]] годзе царква Еўфрасіні Полацкай была пашырана і пераробленая. У той самы год па праекту архітэктара [[Мікалай Чагін|М. М. Чагіна]] і акадэміка Акадэміі мастацтваў [[Аляксандр Разанаў|А. І. Разанава]] была пабудавана капліца Святога Георгія на месцы пахавання расійскіх салдат і афіцэраў, якія загінулі пад час падаўлення [[Паўстанне 1863—1864 гадоў|паўстання 1863—1864 гадоў]], з мемарыяльнымі памятнымі табліцамі на трох вонкавых сценах, дзе напісаныя імёны загінулых салдат. Капліца была пастаўлена на грошы імператрыцы [[Марыя Аляксандраўна
== Славутыя асобы, пахаваныя на могілках ==
|