Вячаслаў Уладзіміравіч Адамчык: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1='''Вячаслаў}} {{вызн|1=Адамчык}}''' (нар. [[1 лістапада]] [[1933]], в. Варакомшчына Дзятлаўскага р-на), беларускі пісьменнік.

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў 7-годку (1949), працаваў грузчыкам на станцыі Наваельня, адначасова вучыўся ў вячэрняй школе. У 1952-19571952—1957 займаўся на аддзяленні журналістыкі філалагічнага факультэта [[БДУ]]. Працаваў у газетах «Знамя юности» (1957-19581957—1958), «За вяртанне на Радзіму» (1958-19601958—1960), рэдактарам Дзяржаўнага выдавецтва БССР (1960-19621960—1962), рэдактарам аддзела публіцыстыкі часопіса «Полымя» (1962-19631962—1963). Скончыў Вышэйшыя літаратурныя курсы пры [[СП СССР]] у Маскве (1965). Працаваў літсупрацоўнікам часопіса «Неман» (1965-19671965—1967), загадчыкам рэдакцыі часопіса «Полымя» (1967-19691967—1969), рэдактарам аддзела прозы, намеснікам галоўнага рэдактара часопіса «Маладосць» (1969-19771969—1977), галоўным рэдактарам сцэнарнай майстэрні пры кінастудыі «[[Беларусьфільм]]» (1977-19801977—1980), намеснікам галоўнага рэдактара выдавецтва «Мастацкая літаратура» (1980-19821980—1982). З 1982 - — галоўны рэдактар часопіса «Бярозка». Прымаў удзел у рабоце XXXVIII сесіі Генеральнай асамблеі [[ААН]] (1983). Член СП СССР (з 1960).

Дэбютаваў вершамі ў 1952. У 1957 апублікаваў першае апавяданне. Аўтар зборнікаў прозы «Свой чалавек» (1958), «Млечны шлях» (1960), «Міг бліскавіцы» (1965), «Дзікі голуб» (1972), «Дзень ранняй восені» (1974), «Раяль з адламаным вечкам» (1990) і раманаў «Чужая бацькаўшчына» (1978, паводле рамана зняты мастацкі фільм (1982) і тэлеспектакль (1983)), «Год нулявы» (1983), «І скажа той, хто народзіцца...народзіцца…» (1987).

Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя І. Мележа (1980) за раман «Чужая бацькаўшчына», Дзяржаўнай прэміі БССР імя Якуба Коласа (1988) за раманы «Чужая бацькаўшчына», «Год нулявы», «І скажа той, хто народзіцца...народзіцца…».