'''«ЛІТВА ДВАРАВАЯДВАРОВАЯ»''' ([[Стараруская мова|стараруск.]]: ''«литва дворовая»''), афіцыйная назва ў [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржаве]] [[XVI стагоддзе|XVI ст.]] праслойкі служылага стану. Пачала фарміравацца ў кан. [[XIV стагоддзе|XIV ст.]] былыхз спадарожнікаўпалонных ці перабежчыкаў з [[ГлінскіВялікае княства Літоўскае|Вялікага княства Літоўскага]] падчас першых войнаў з ім [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржавы]] пры [[Іван III|Іване III]]. Да іх далучыліся палонныя ў [[бітва на Вядрошы|бітве на Вядрошы]] ([[1500]]) (гл.таксама [[Федзька Літвіч]]), а таксама спадарожнікі [[Міхал Львовіч Глінскі|М. Глінскага]], аяго таксамабаяры ягоі баярслугі ([[1508]]), смаленскія і слугбранскія -баяры, выхадцаўякія зпрынялі [[Вялікаемаскоўскае княствападданства Літоўскае|Вялікагапасля княствадалучэння Літоўскага]]гэтых земляў да Маскоўскай дзяржавы. «Літва двараваядваровая» была прынятая ў прывілеяваны стан Маскоўскай дзяржавы, надзеленая маёнткамі, але памяць аб паходжанні з ВКЛ доўга захоўвалася, ёй не давяралі службу на заходніх межах Маскоўскай дзяржавы, выкарыстоўвалі пераважна на поўдні і ўсходзе. Пры [[Іван IV|Іване IV]] падверглася значным рэпрэсіям і перастала існаваць як асобная праслойка прывілеяванага стану.
