Юрый Гедыгольд: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{вызнч|1='''Юрый ГЕДЫГОЛЬД}}''', {{вызн2|1='''Гедыголд''', '''Гедыгоўт''', '''Дэдыголд}}''' (згадваецца ад [[1401]] – памёр каля [[1435]]) — літоўскі баярын, маршалак надворны [[Вітаўт]]а ([[1401]]), [[кіеўскае ваяводства|ваявода кіеўскі]] да [[1411]], староста падольскі ад [[1415]], [[Ваяводы віленскія|ваявода віленскі]] ад [[1425]] ці раней да [[1432]].
 
Сын Кайлікіна (Гайлігіна), брат [[Войцех Манівід|Войцеха Манівіда]]. Быў жанаты з Анастасіяй, меў сына [[Пётр Сенька Гедыгольдавіч|Пятра Сеньку]].
Радок 5:
Падчас [[Грамадзянская вайна ў ВКЛ, 15 ст.|феадальнай вайны]] першапачаткова падтрымліваў [[Свідрыгайла|Свідрыгайлу]]. Пры замаху на жыццё апошняга ў [[Ашмяны|Ашмянах]] ў [[1432]] быў у ліку малога атраду, разам з якім Свідрыгайла збег да [[Полацк]]а. У [[бітва пад Ашмянамі, 1432|бітве пад Ашмянамі]] [[8 снежня]] [[1432]] патрапіў у палон да [[Жыгімонт Кейстутавіч|Жыгімонта Кейстутавіча]]. Тады ж быў пазбаўлены ваяводскай пасады. Пазней прызнаў уладу Жыгімонта і сведчыў на ягоных дакументах ў якасці ''пана на Вішнёве'' да [[1435]]<ref>Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji wileńskiej, nr 139.</ref>; недзе ў тым часе, імаверна, памер.
 
{{зноскі}}
<references/>
 
== Літаратура ==