Дзмітрый Іванавіч Даўгяла: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
др афармленне |
||
Радок 25:
|Сайт =
}}
'''Дзмітрый Іванавіч
Скончыў Віцебскую семінарыю і Пецярбургскую духоўную акадэмію (1894). Выкладаў у Віцебску ў семінарыі і мужчынскай гімназіі. З 1897 архіварыус Віцебскага цэнтральнага архіва старажытных актаў. У 1903 пераехаў у Вільню, дзе працаваў у аб'яднаным Архіве старажытных актаў, выкладаў у навучальных установах. У 1906 рэдагаваў
Найбольшую вядомасць Даўгяле прынесла яго археаграфічная праца — падрыхтоўка і выданне зборнікаў дакументаў: «Историко-юридические материалы…» (т. 27-32, Віцебск, 1899—1906), «Акты, издаваемые Виленской комиссией…» (т. 32-37, Вільня, 1907—1912), «Беларускі архіў» (т. 1-3, Мн., 1927—1930), «Матэрыялы да гісторыі мануфактуры Беларусі ў часы распаду феадалізму» (т. 1-2, Мн., 1934—1935), «Гісторыя Беларусі ў дакументах і матэрыялах» (т. 1, Мн., 1936). Арыштаваны 10 снежня 1937; пастановай пазасудовых органаў ад 11 верасня 1939 высланы ў Казахстан на 5 гадоў. Памёр у ссылцы. Рэабілітаваны 9 чэрвеня 1964. == Творы ==
Радок 35 ⟶ 37:
== Літаратура ==
* Улащик. Очерки;▼
* ЭГБ, т. 3;▼
* Возвращенные имена.▼
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
▲** Улащик. Очерки;
▲** ЭГБ, т. 3;
▲** Возвращенные имена.
{{DEFAULTSORT:Даўгяла Дзмітрый Іванавіч}}
|