Дамінанта

Даміна́нта (ад лац.: dominans — які пануе) у тэорыі музыкі — пятая ступень мажорнага і мінорнага ладавых гукарадаў. Дамінантай таксама называюць трохгучанне, пабудаванае на пятай ступені. Дамінанта — адна з трох асноўных (разам з тонікай і субдамінантай) танальных функцый. У аналітычнай разметцы пазначаецца рымскай лічбай V або лацінскай літарай D.

У мажорна-мінорнай танальнасці пятай ступені (дамінанце) традыцыйна адводзіцца роля функцыянальнага кантрасту да першай ступені (тоніцы). Сярод усіх роднасных танальнасцей дамінанта лічыцца панавальнай (адгэтуль назва), найбольш напружанай танальнасцю, якая патрабуе развязвання.

У натуральным мажоры дамінанта мажорная (напрыклад, C-dur — G-dur), у натуральным міноры — мінорная (напрыклад A-moll — e-moll). У гарманічным міноры дамінантавае трохгучанне мажорнае.

Гарманічны зварот, які змяшчае дамінанту і тоніку, называецца аўтэнтычным.