Альвы

Альвы — у скандынаўскай міфалогіі самыя дробныя прыродныя духі. Першапачаткова альвы ўвасаблялі сабой душы памерлых, але паступова іх роля ў іерархіі чароўных істот зведала змены.

У ранняй скандынаўскай міфалогіі альвы — нестарэючая, якая валодае магіяй, выдатная раса, што жыве як і людзі, альбо на Зямлі, альбо ў свеце альваў, які таксама апісваўся існым цалкам рэальна. Такое паданне аб альвах, часткова захаваўшыся, дайшло да часоў Сярэднявечча, застаўшыся назаўжды ў мовах, імёнах, культуры і генеалогіі еўрапейскіх краін.

У пазнейшых мітах альвы прадстаўленыя ў якасці парфумы зямлі і ўрадлівасці. Існаваў адмысловы рытуаль шанавання гэтай парфумы. Слова «альв» (эльф) у гэты перыяд стала абагульняць па ісце зусім розных істот — уласна, альваў і дварфаў.

Альвы сталі мець некаторыя падобныя рысы як з карлікамі-цвергамі, так і з ванамі. У «Старэйшай Эдзе» ёсць згадванні пра цудоўнага каваля Вёлунда, якога звалі князём альваў. У «Малодшай Эдзе» згадваецца дзяленне на цёмных (якія жывуць пад зямлёй) і светлых альваў (што жывуць у нябесным палацы). У позніх скандынаўскіх сагах аб стварэнні міру гаворыцца, што альвы былі створаны першымі асамі (Одзінам, Вілі і Ве) з чарвякоў, якія з’явіліся ў мясе Іміра.

Светлым альвам (эльфам) было аддадзена царства Альвхейм, цёмным альвам (гномам) — царства Свартальфахейм, а карлікам-цвергам зямля Нідавелір.

Спіс альваў у «Малодшай Эдзе»

Светлыя альвы (эльфы) — майстэрскія кавалі, чараўнікі і музыкі.

Вёлунд — уладар альваў, выдатны каваль.
Бейла, Бігвір, Дэкалфар, Сварталфар

Цёмныя альвы (дварфы) — таксама майстэрскія кавалі і ведзьмакі.

Хрэйдмар — вядзьмак, якому ў якасці выкупу за забойства сына багі-асы перадалі скарбы Нібелунгаў, праклятыя цвергам Андвары.
Сыны Хрэйдмара — Отр, Рэгін, Фафнір.
Гэндалф — чараўнік і вядзмак.
Відфін — гном, адправіўшы сваіх сыноў здабыць мёд з мядовай крыніцы мудрасці Міміра.
Сыны Відфіна — Біл, Х’юкі.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Альвы