Амвросій Медыяланскі
Амвросій, Амвросій Медыяланскі (каля 339, Трыр — 4 красавіка 397) — адзін з айцоў хрысціянскай царквы.
Амвросій Медыяланскі | |
---|---|
лац.: Ambrosius Mediolanensis | |
| |
Дата нараджэння | каля 339[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 4 красавіка 397[3] |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
У ліку | святы[3] і Свяціцель |
Дзень памяці | 7 снежня[4] і 20 снежня |
Бацька | Aurelius Ambrosius[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Нарадзіўся ў сям'і ўрадавага чыноўніка. Выхаванне атрымаў у Рыме, дзе вывучаў літаратуру і юрыспрудэнцыю, рыхтуючыся стаць адвакатам. У 369 імператар Феадосій зрабіў яго сваім намеснікам паўночнай Італіі з рэзідэнцыяй у Мілане. Займаючы пасаду прэфекта Лігурыі і Эміліі, Амвросій заслужыў высокую любоў і павагу да сябе з боку народа і таму ў 374 быў адзінагалосна абраны епіскапам. Займаючы гэту высокую пасаду, Амвросій вывучаў багаслоўе і філасофію, шмат энергіі аддаваў арганізацыйнаму ўмацаванню хрысціянскай царквы, змагаўся за захаванне чысціні царкоўных догматаў, раўніва клапаціўся аб незалежнасці царквы ад дзяржавы. Хітры і лоўкі дыпламат, ён ніколі не пераставаў быць юрыстам, рашуча выступаў супраць ліхвяроў і яўрэяў, да якіх быў вельмі варожа настроены, праслаўляў аскетызм.[5]
Амвросій Міланскі — аўтар 8 кніг па царкоўнай экзагетыцы (каменціраванню), 84 лістоў і казанняў. Ва ўсіх яго творах вельмі прыкметна празмерная схільнасць да алегарызацыі, адчуваецца моцная залежнасць ад грэчаскіх і рымскіх пісьменнікаў. Асноўнай крыніцай яго твораў служылі працы Філона Александрыйскага, за што пазней Амвросія празвалі хрысціянскім Філонам.[5]
Зноскі
- ↑ AMBROISE DE MILAN // Encyclopædia Universalis — Encyclopædia Britannica, 1968. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ svetnik Ambrosius Mediolanensis // CONOR.SI Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 74. — ISBN 978-2-221-06888-5
- ↑ Calendarium Romanum: Ex decreto Sacrosancti Œcumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Pauli PP. VI promulgatum. Editio typica — Civitas Vaticana: Typis Polyglottis Vaticanis, 1969. — С. 32.
- ↑ а б Скарына Ф. Творы:… С. 163.
Літаратура
правіць- Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А. Ф. Коршунава, паказальнікі А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — С. 163. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Амвросій Медыяланскі
- Амвросий Миланский // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Св. Амвросій у Каталіцкай энцыклапедыі (англ.)
- Артыкул пра Св. Амвросіі ў каталогу святых (англ.)