Веліты
Велі́ты (лац.: velites) — від лёгкай пяхоты ў Старажытнай Грэцыі, потым у Старажытным Рыме ў 4 — 3 ст. д. н. э. Зброя — лук, прашча, дроцік. Засцерагальнага ўзбраення не мелі.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/Velite.svg/220px-Velite.svg.png)
У табары неслі вартавую службу, у паходзе забяспечвалі ахову. У бітве намагаліся зблізіцца з праціўнікам, завязаць бой, даць магчымасць разгарнуцца асноўным сілам.
Гл. таксама
правіцьСпасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Веліты