Гаўрыла Мікалаевіч Верасаў
Гаўрыла Мікалаевіч Верасаў (28 ліпеня 1912, Мінск — 18 лістапада 1979, Мінск) — беларускі савецкі шахматыст, міжнародны майстар (1949)[1].
| Гаўрыла Мікалаевіч Верасаў | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Краіны: | |||
| Дата нараджэння: | 28 ліпеня 1912 | ||
| Месца нараджэння: | |||
| Дата смерці: | 12 лістапада 1979 (67 гадоў) | ||
| Месца смерці: | |||
| Месца пахавання: | |||
| Званне: | міжнародны майстар[d] і майстар спорту СССР па шахматах[d] | ||
| Узнагароды і прэміі: |
|
||
| |||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ||
|
|
|
|
|
|
|
|
| ||
|
|
|
|
|
|
|
|
| ||
|
|
|
|
|
|
|
|
| ||
|
|
|
|
|
|
|
|
| ||
|
|
|
|
|
|
|
| ||
|
|
|
|
|
|
|
| ||
|
| |||||||||
Біяграфія правіць
У 1929—1933 гг. працаваў арматуршчыкам і інструктарам па арматуры на будоўлях у Магілёве і Менску, інспектарам Беларускага савета фізкультуры, дырэктарам шахматнай базы Маскоўскага савета прафсаюзаў, станкавым на заводзе стандартных дамоў у Менску. У 1933 г. паступіў на фізіка-матэматычны факультэт БДУ (скончыў у 1939 г.). У 1933—1941 гг. супрацоўнічаў з шэрагам беларускіх газет. У канцы 1930-х — пачатку 1940-х гадоў працаваў выкладчыкам Мінскага палаца піянераў і Беларускага інстытута фізкультуры.
Удзельнік Другой сусветнай вайны[1]. Добраахвотнікам пайшоў на фронт у ліпені 1941 г., у кастрычніку 1941 г. быў цяжка паранены, лячыўся ў шпіталі да сакавіка 1942 г., пасля чаго служыў літаратурным супрацоўнікам армейскай газеты. У пачатку 1944 г. пераведзены ў распараджэнне Беларускага штаба партызанскага руху. Меў дзяржаўныя ўзнагароды. У ліпені 1944 г. быў залічаны ў апарат Міністэрства замежных спраў БССР, у кастрычніку 1948 г. прыняты ў аспірантуру Акадэміі грамадскіх навук (Масква). У 1940-х і ў 1950-х гг. (з перапынкам) кіраваў шахматна-шашачнай секцыяй, потым федэрацыяй шахмат пры спарткамітэце БССР. Кандыдат гістарычных навук з 1951 года[1]. У 1952 г. працаваў старшым навуковым супрацоўнікам у Інстытуце гісторыі АН БССР. У 1950-я гады ўзначальваў Беларускае таварыства дружбы і культурных сувязей з замежжам[1], пазней выкладаў у Мінскім інстытуце замежных моў.
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1955—59[1].
Пахаваны на мінскіх Чыжоўскіх могілках[2].
Спартыўныя дасягненні правіць
Чэмпіён Мінска па шахматах у 1933, 1935, 1939 гг.[3], у 1946 г. падзяліў 1—2-е месцы з Р. Гарэнштэйнам[4]. Шасціразовы чэмпіён Беларусі[1] — у 1936, 1939, 1941, 1956, 1958 і 1963 гг. (у 1956 г. падзяліў 1—2-е месцы з Б. Гальдэнавым)[5]. Майстар спорту СССР па шахматах з 1937 г. Удзельнік трох чэмпіянатаў СССР. Шахматны тэарэтык, аўтар Сістэмы Верасава (1. d4 d5 2. Кc3 Кf6 3. Сg5). Пэўны час займаўся складаннем шахматных задач.
Асноўныя спартыўныя вынікі правіць
| Год | Турнір | Вынік | Месца |
|---|---|---|---|
| 1934 | Адборачны турнір да 9-га чэмпіянату СССР (Тбілісі) | 6? з 13 | 6-7 |
| 1934/35 | 9-ы чэмпіянат СССР | 9 з 19 | 13-14 |
| 1937 | Кваліфікацыйны матч з В. Пановым | 9 : 7 | |
| 1940 | 12-ы чэмпіянат СССР | 10? з 19 | 7-9 |
| 1944 | 13-ы чэмпіянат СССР | 7? з 16 | 8-10 |
Узнагароды правіць
- медаль «За баявыя заслугі» (28.12.1942)
- іншыя ўзнагароды
Памяць правіць
З 1990-х гадоў у Мінску рэгулярна праводзяцца Мемарыялы Верасава (турніры па гульні ў шахматы). У кастрычніку 2012 г. быў праведзены Кубак па рашэнні шахматных кампазіцый на прызы бюлетэня «Альбино», прысвечаны 100-годдзю з дня нараджэння Верасава.
Зноскі
- ↑ а б в г д е Вересов Гавриил Николаевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 110. — 737 с.
- ↑ Чыжоўскiя могiлкi. Нечаканыя сустрэчы . Наша Ніва. Праверана 15 верасня 2023.(недаступная спасылка)
- ↑ http://belisrael.info/?p=4267
- ↑ http://belisrael.info/?p=6777
- ↑ https://belisrael.info/?p=22391
Літаратура правіць
- БЭ ў 18 тамах. Т.4, Мн., 1997, С.96.
- Шахматный словарь. [Москва] : Физкультура и спорт, [1964]. С. 216.
- Шахматы : Энциклопедический словарь. Москва : Советская энциклопедия, 1990. С. 58. ISBN 5-85270-005-3.
- Рубінчык, Вольф. З гісторыі Беларусі шахматнай. Мінск, 2012. С. 71-73, 78-83.
- Стогадовы юбілей Г. М. Верасава // Альбино. Издание для любителей шахматной композиции. № 102. Лунинец, 2012. С. 5.
Спасылкі правіць
- Партыі ў базе ChessGames (англ.)
- Бацьвіннік І. Ён быў ва ўсім непараўнальны // 64 — Шахматны агляд. 2000. № 5.(недаступная спасылка) (руск.)