Градчаны
мясцовасць у Празе
Градчаны (чэшск.: Hradčany, ням.: Hradschin) — адзін з чатырох гістарычных раёнаў Прагі, якія захоўвалі да 1784 г. права на самакіраванне.
Градчаны Hradčany | |||
---|---|---|---|
Від на Градчаны
| |||
Раён Прагі: | Прага 1, Прага 6 | ||
Плошча: | 1,51 км² | ||
Насельніцтва: | 2222 чал. (2006) |
Старая імператарская рэзідэнцыя Пражскі град і сумежны крапасны горад Градчаны размешчаны на прасторным скалістым узгорку левага берага ракі Влтавы. Назва раёна адбылося ад слова «hrad», што на чэшскай мове азначае «замак, крэпасць, умацаванае паселішча».
Гісторыя Градчанаў
правіцьАсноўныя славутасці
правіць- Градчанская ратуша (1598, рэнесанс);
- Шварцэнбергскі палац (1545-63, рэнесанс, роспіс 1580, цяпер Ваенна-гістарычны музей);
- Марцініцкі палац (1552-63, 1598, 1624, рэнесанс; цяпер Канцылярыя галоўнага архітэктара);
- Архібіскупскі палац (1562-64, 1669-94, 1763-64, барока);
- Чэрнінскі палац (1669—1720, барока; цяпер Міністэрства замежных спраў);
- Тасканскі палац (1690, барока);
- Штэрнбергскі палац (1690—1720, барока; цяпер Нацыянальная галерэя);
- Гложэкскі палац (канец XVII ст.; цяпер пасольства Аўстрыі);
- Дзітрыхштэйнскі і Грзанскі палацы (XVIII стагоддзе, барока; цяпер парадныя дзяржаўныя рэзідэнцыі);
- Сальмскі палац (1800-10, ампір; цяпер пасольства Швейцарыі);
- Манастыр Ларэта (1626—1756, барока);
- Страгаўскі манастыр (закладзены ў 1140 г., раманскі і гатычны стылі) з Ёзэфінскай бібліятэкай (1782-84; цяпер Музей нацыянальнай пісьменнасці);
- Касцёл св. Яна Непамуцкага (1720-28, барока, арх. К. І. Дынцэнгофер);
- Манастыр капуцынаў на Ларэцкай плошчы (1601, рэнесанс і барока);
- Касцёл св. Роха (1603-12; позняя готыка);
- Касцёл дзевы Марыі на Страгаўске надваржы (будаваўся з XII па XVIII стагоддзі, эклектыка);
- Чумны слуп са статуяй дзевы Марыі (1726, барока).
- Помнік Францыску Скарыну (1996, скульптар Э. Астаф’еў, архітэктар Ю. Казакоў)
Гл. таксама
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Градчаны
- станцыя метро Градчанска
- Пражскі Град
Заўвагі
правіць