Дом Цысарэнкіаб'ект культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння, пабудаваны ў пачатку XIX стагоддзя па вуліцы Грэчаскай, 55 у горадзе Таганрогу Растоўскай вобласці[1]. Дом мае гістарычнае значэнне, як месца, якое наведваў пісьменнік Антон Паўлавіч Чэхаў[2].

Славутасць
Дом Цысарэнкі
руск.: Дом Цысаренко
47°12′37″ пн. ш. 38°56′22″ у. д.HGЯO
Краіна  Расія
Горад Таганрог, вуліца Грэчаская, 55
Архітэктурны стыль ранні класіцызм
Заснавальнік Ціхан Цысарэнка
Дата заснавання 1810 год
Статус Герб Расіі Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 6101145000№ 6101145000
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя правіць

Першым грамадзянскім гарадскім галавой Таганрога быў Ціхан Цысарэнка, абраны ў 1786 годзе[3]. Менавіта ён пабудаваў дом па вуліцы Грэчаскай, 55 у 1810 годзе[4]. Павел Ціханавіч паходзіў з купецкай сем'і ганаровых грамадзян горада. У 1826 годзе гарадскі будаўнічы камітэт выкупіў дом у Паўла Ціханавіча Цысарэнкі для таго, каб там змесцаваўся архіў, сірочы суд і дом кіраўнік горада[1]. Згадваецца таксама патомны ганаровы грамадзянін Таганрога, купец Іван Цысарэнка — імаверна сын Ціхана Цысарэнкі. Як член Будаўнічага камітэта ён прымаў актыўны ўдзел у прыладзе дадатковага алейнага асвячэння гарадскіх вуліц і прыладзе дарог перад наведваннем Таганрога Аляксандрам I. У 1831 годзе ён быў у складзе першай шасці галоснай думы[3]. Значыўся ў спісе купцоў II гільдыі ў 1833 годзе — ён гандляваў жалезнымі таварамі[1]. У яго было трое сыноў і адна дачка[3]. У гістарычных дакументах згадваецца ўнук першага грамадзянскага гарадскога галавы Таганрога — Пётр Іванавіч Цысарэнка. Ён 24 студзеня 1852 года жаніўся з дачкой купца Аляксандрай Міхайлаўнай Сімачовай[1].

Спачатку выкуп дома Цысарэнкі быў патрэбны з-за таго, што ў горад прыехала царская сям'я. Імператрыца Лізавета Аляксееўна набыла ў горада дом, у якім яна спынялася з мужам. Кошт дома Цысарэнкі быў ацэнены ў 49 тысяч рублёў. У ім сталі жыць асобы, што займалі пасады кіраўніка горада. З 1844 па 1854 год у гэтай доме жыў генерал-маёр Аляксандр Карлавіч Лівен[5].

З 1873 года па 1907 год у гэтым домаўласніцтве знаходзілася Гарадская Управа і Гарадскі банк. У 1874 годзе на ніжнім паверсе дома адкрылася бібліятэка Вашчыненкі. 23 мая 1976 года ў адным з пакояў управы адбылося адкрыццё грамадская гарадской бібліятэкі, якую падчас навучання ў гімназіі наведваў пісьменнік Антон Паўлавіч Чэхаў і гісторык Павел Пятровіч Філеўскі. У красавіку 1877 года бібліятэка пераехала ў дом Дашкевіча[1].

З 1907 па 1909 год у будынку знаходзіўся Грамадскі банк. 14 верасня 1903 года частка дома была перададзена прыватнай гімназіі мадам Янавіч, яе адкрыццё адбылося 14 верасня 1906 года. Было арганізавана навучанне ў 7 асноўных класах, 2 рыхтавальных класах. Дзейнічаў інтэрнат. Плата за год навучання складала 300 рублёў[1]. Адукацыю ў гімназіі Янавіч атрымала каля 100 дзяўчын, сярод іх дачку кіраўніка Азоўска-Данскім банкам Наталля Луцкая, дачка землеўласніка Муза Кавалёва, сваячка Талстога — Ганна Талстая і многія іншыя[5].

У 1914—1917 гадах тут месціўся хірургічны лазарэт № 4 на 100 ложкаў. Да 23 красавіка 1918 працаваў штаб вайскова-марскога камісара і камісара порта[1]. З 1992 года дом ахоўваецца законам як аб'ект культурнай спадчыны. Будынак валодае гістарычным значэннем, як месца, якое наведваў Антон Паўлавіч Чэхаў[2].

Зноскі