Закон у юрыспрудэнцыі — гэта нарматыўны прававы акт, які прымаецца прадстаўнічым (заканадаўчым) органам дзяржаўнай улады у асобым парадку, мае юрыдычную сілу і рэгулюе грамадскія адносіны і ахоўваецца дзяржаўнай уладай. [1].

Закон з'яўляецца асноўнай крыніцай права ў краінах кантынентальнай прававой сям'і.

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. Популярный юридический энциклопедический словарь / Редкол.: О. Е. Кутафин, В. А. Туманов, И. В. Шмаров и др. — М.: Большая Российская энциклопедия, «РИПОЛ КЛАССИК», 2001. — 800 с.