Замак Берг
Замак Берг (люкс.: Schlass Bierg, фр.: Château de Berg, ням.: Schloss Berg) — асноўная рэзідэнцыя вялікіх герцагаў Люксембурга. Знаходзіцца ў горадзе Кальмар-Берг, каля зліцця дзвюх галоўных рэк дзяржавы — Альзет і Атэрт.
| Замак | |
| Замак Берг | |
|---|---|
 | |
| 49°48′51″ пн. ш. 6°05′13″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | |
| Архітэктар | Max Ostenrieder[d] |
| Дата заснавання | 1911 |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Бергскае памесце знаходзілася ва ўладанні заможнага сямейства Паск'е да 1845 года, калі кароль Вілем II вырашыў абзавесціся рэзідэнцыяй у паўднёвай частцы сваіх уладанняў, населенай пераважна каталікамі. Пасля набыцця ім права на замак яго статус быў афіцыйна замацаваны ў першай канстытуцыі Люксембурга (1848).
Пасля аддзялення Люксембурга ад Нідэрландаў у 1890 годзе замак аблюбаваў вялікі герцаг Адольф. Менавіта тут нарадзіліся трое кіраўнікоў вялікага герцагства, уключаючы Жана I. У 1907-11 гг. на месцы старога быў выбудаваны новы замак, больш ёмісты, па праекце М. Остэнрыдэра і П. Функ-Эйта.
У гады Вялікай дэпрэсіі манархі дасягнулі з урадам дамоўленасці аб перадачы Бергскага замка і герцагскага палаца ў сталіцы краіны ва ўласнасць вялікага герцагства ў абмен на кампенсацыю ў 40 млн франкаў. Пры гэтым за імі захоўвалася права пражывання ў гэтых рэзідэнцыях.
У гады Другой сусветнай вайны замак прыйшоў у запусценне, але пасля рэстаўрацыйных прац ізноў стаў месцам знаходжання вялікага герцага (з 1964 года).