Запрэжка
Запрэжка — спосаб злучэння рыштункам гужавога транспартнага сродку або земляробчай прылады з цяглавай сілай. Адпавядае сістэмам (тыпам) вупражы[1].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/16/Troika_akron.jpg/220px-Troika_akron.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Mariah_Struts_Her_Stuff.jpg/220px-Mariah_Struts_Her_Stuff.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/46/Shire_horses_ploughing.jpg/220px-Shire_horses_ploughing.jpg)
Паводле канструкцыйных асаблівасцей вылучаюць тыпы, або варыянты, запрэжкі: конную і валовую; адзінарную, парную і мнагаконную (многаваловую) у адзін рад і цугам; хамутова-аглабельную (хамутова-аглабельна-дужную), хамутова-пастронкавую, ярэмна-пастронкавую, якія ў сваю чаргу маюць прыватныя асаблівасці[1].
Крыніцы
правіць- ↑ а б В. С. Цітоў. Запрэжка // Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / Рэдкалегія: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. . — Мн.: БелСЭ, 1989. — 575 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-014-9.
Літаратура
правіць- В. С. Цітоў. Запрэжка // Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / Рэдкалегія: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. . — Мн.: БелСЭ, 1989. — 575 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-014-9.