Зэльман Маркавіч Гамзэ

Зэльман Маркавіч Гамзэ (руск.: Гамзе Зельман Маркович; 30 красавіка 1907, Смаргонь — 23 кастрычніка 1965) — савецкі вучоны ў галіне гідраэнэргетыкі.

Зэльман Маркавіч Гамзэ
Дата нараджэння	30 красавіка 1907(1907-04-30)
Месца нараджэння	Смаргонь, Ашмянскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	23 кастрычніка 1965(1965-10-23) (58 гадоў)
Грамадзянства	СССР
Род дзейнасці	навуковец, інжынер, тэхнік
Навуковая сфера	машынабудаванне, будаўніцтва і water turbine[d]
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны політэхнічны ўніверсітэт імя Пятра Вялікага
Навуковая ступень	кандыдат тэхнічных навук
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Харкаўскі політэхнічны інстытут
Прэміі

Біяграфія

Скончыў Харкаўскі тэхналагічны інстытут (1931). Пасля заканчэння інстытута размеркаваны на Ленінградскі Металічны завод імя І. В. Сталіна. З 1931 па 1963 працаваў канструктарам, старшым канструктарам, кіраўніком тэхналагічнай групы канструктарскага аддзела гідратурбін. Кіраваў распрацоўкай тэхналагічнай часткі праектаў розных буйных гідратурбін, у тым ліку найбуйнейшых у свеце ў той час, адзінкавай магутнасцю 55 МВт для Рыбінскай і Угліцкай гідраэлектрастанцый (1939). У час Вялікай Айчыннай вайны працаваў у канструктарскім аддзеле завода, эвакуяванага ў г. В. Салда Свярдлоўскай вобласці (1941—1944). У 1950-я гг. кіраваў распрацоўкай тэхналагічнай часткі праектаў магутных турбін, у прыватнасці — турбін Волжскага каскаду гідраэлектрастанцый: Волжскай імя У. І. Леніна і імя ХХII з’езда КПСС адзінкавай магутнасцю 126 МВт. Мадэлі гэтых турбін былі ўдастоены Гран Пры на Міжнароднай выставе ў Брусэлі (1958).

Адначасова займаўся выкладчыцкай дзейнасцю: ва втузе чытаў курсы «Тэорыя механізмаў і машын» і «Допускі і тэхнічныя вымярэння» (1931—1941); у 1930-я гады і з 1947 г. выкладаў у Ленінградскім політэхнічным інстытуце імя М. І. Калініна. З 1963 г. прафесар кафедры турбабудаўніцтва втуза.

Навуковая дзейнасць

Аўтар артыкулаў у тэхнічных часопісах і зборніках ЛМЗ, сааўтар кнігі «Тэхналогія вытворчасці буйных гідратурбін» (1950).

Узнагароды

Лаўрэат Сталінскай прэміі 1-й ступені (1946) за распрацоўку канструкцый і тэхналогіі вытворчасцей гідратурбін Угліцкай і Рыбінскай гідрастанцый. Лаўрэат Ленінскай прэміі (1959) за стварэнне паваротна-лопастной гідратурбіны для Волжскай ГЭС імя У. І. Леніна.

Спасылкі

• [1]