Казімір Казіміравіч
Казімір Казіміравіч, святы Казімір (3 кастрычніка 1458, Вавель — 4 сакавіка 1484) — каралевіч польскі і вялікі княжыч літоўскі. Каталіцкі святы, ушаноўваецца каталіцкай царквой як патрон Вільні, апякун земляў Вялікага Княства Літоўскага (ВКЛ), патрон Гродзенскага біскупства (з 1991).
| Казімір Казіміравіч | |
|---|---|
 Святы Казімір (~1520) | |
| Дата нараджэння | 3 кастрычніка 1458[1] ці 3 кастрычніка 1458[2][3][4] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 4 сакавіка 1484[1] (25 гадоў) ці 4 сакавіка 1484[2][5][…] (25 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| У ліку | святы і каталіцкі святы |
| Дзень памяці | 4 сакавіка[8] |
| Бацька | Казімір IV Ягелончык[7] |
| Маці | Лізавета Габсбург[7] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфічныя звесткіПравіць
Сын Казіміра Ягелончыка. Быў вельмі рэлігійны. Атрымаў добрую гуманітарную адукацыю. Хатнімі яго выхавацелямі былі гісторык Ян Длугаш, выкладчык тэалогіі ў Ягелонскім універсітце Я. Канта, італьянскі пісьменнік і гуманіст Ф. Калімах.
У 1471 па просьбе праціўнікаў венгерскага караля Мацея Корвіна на чале 12-тысячнага войска беспаспяхова спрабаваў заняць прастол Венгрыі. Калі ў 1475 старэйшы сын Казіміра IV Уладзіслаў заняў чэшскі трон, Казімір-малодшы стаў наследнікам польскай кароны. 3 гэтага часу ён часта наведваў Вільню. У 1481—83 кіраваў справамі ў Польшчы.
Будучы хворы на сухоты і даўшы зарок цнатлівасці, адмовіўся ад шлюбу з дачкой германскага імператара Фрыдрыха III. У маі 1483 па выкліку бацькі прыехаў у Вільню. Дабрачыннасцю заслужыў павагу гараджан.
На Каляды 1483 года наведаў Гродна, але яго здароўе істотна пагоршылася і 1.3.1484 у цяжкім стане перавезены ў Вільню, дзе памёр.
УшанаваннеПравіць
Пахаваны ў каралеўскай капліцы Віленскага кафедральнага сабора. У 1522 адбылася кананізацыя Святога Казіміра, але кананізацыйная була знікла па дарозе. У 1602 Папа Рымскі Клімент VII загадаў аднавіць ушанаванне Святога Казіміра ва ўсім каталіцкім свеце. Асаблівае значэнне культ Святога Казіміра атрымаў на землях ВКЛ, дзе ў яго гонар праводзіцца асобная служба 4 сакавіка. У Вільні ў гэты дзень адбываецца святочны кірмаш («Казюкас»).
Зноскі
- ↑ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #118721089 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 14 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Casimir // GCatholic.org — 1997.
- ↑ а б Saint Casimir // GeneaStar
- ↑ Kazimierz Jagiellończyk // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
- ↑ Casimir // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118721089 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
- ↑ а б Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Calendarium Romanum: Ex decreto Sacrosancti Œcumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Pauli PP. VI promulgatum. Editio typica — Civitas Vaticana: 1969. — С. 24.
ЛітаратураПравіць
- Карнілава Л. Казімір // ЭГБ ў 6 т. Т. 4. Мн., 1997.
- Ярашэвіч А. Святы Казімір у гісторыі і мастацтве // Наша Вера» № 1(19)/2002.
- Харкевіч Валяр'ян. Урачыстасці падчас кананізацыі Св. Казіміра ў Вільні // Наша слова.pdf № 15 (67), 12 красавіка 2023. // на pawet.net
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Казімір Казіміравіч- Ярашэвіч А. Святы Казімір у гісторыі і мастацтве // Наша Вера. — № 1(19). — 2002. (бел.)
