Камерунскія высакагорныя лясы

Камерунскія высакагорныя лясы — экарэгіён горных трапічных і субтрапічных вільготных шыракалістых лясоў, прымеркаваны да горнай сістэмы, якая ідзе ўглыб афрыканскага кантынента ад Гвінейскага заліва, і па якой праходзіць мяжа паміж Камерунам і Нігерыяй. Біяразнастайнасць гэтых лясоў характарызуецца высокім узроўнем эндэмізму як сярод раслін, так і сярод жывёл. Экарэгіёну прысвоены статус Critical/Endangered: насельніцтва хутка расце, і ўсё большыя плошчы асвойваюцца пад сельскагаспадарчыя культуры.

Камерунскія высакагорныя лясы
Эказона Афратропіка
Мяжуе з Крос-Санага-Біёка прыбярэжныя лясы  (англ.), Гвінейская лесасавана, Паўночная Кангалезская лесасавана  (англ.)
Плошча 38000 км²
Краіны Камерун, Нігерыя
Вышыня над уз. м. вышэй 900
Захаванасць Critical/Endangered
Глоўбал-200 AT0103

Агульная характарыстыка

правіць

Камерунскія высакагорныя лясы размешчаны вышэй 900 м над узроўнем мора на Камерунскім нагор'і Яны займаюць плошчу каля 38000 квадратных кіламетраў ва ўсходняй Нігерыі і заходнім Камеруне. На больш нізкіх вышынях ў паўднёвай частцы рэгіёну размяшчаюцца Крос-Санага-Біёка прыбярэжныя лясы  (англ.), у паўночнай — Гвінейская лесасавана. Камерунскія высакагорныя лясы падзяляюць экарэгіёны гвінейскіх і паўночнакангалезскіх лесасаван  (англ.). Самая высокая вяршыня горнай сістэмы, вулкан Камерун, выдзелены ў асобны экарэгіён, а самай высокай у рэгіёне з'яўляецца гара Оку  (англ.) (3011 м). Для экарэгіёна характэрны больш халаднаваты клімат, чым для нізіннай трапічнай Афрыкі: сярэдняя максімальная тэмпература ніжэй 20°. Колькасць ападкаў памяншаецца ад узбярэжжа ў глыб кантынента ад 4000 мм у год да 1800 мм. Высакагор'я з'яўляюцца важнай крыніцай вады для Нігерыі і Камеруна[1].

Раслінны свет

правіць

Расліннасць змяняецца ў залежнасці ад вышыні. Перадгорныя лясы растуць на вышынях 900—1800 м над узроўнем мора. Вышэй 1800 м размешчаны горныя лясы і лугі, бамбукавыя лясы, субальпийские лугі і хмызнякі. Для флоры рэгіёну характэрна перавага афрамантанных відаў  (англ.), якія маюць перарывістае распаўсюджванне ў высакагор'ях Афрыкі. Тыповымі афрамантаннымі відамі з'яўляюцца Nuxia congesta, Podocarpus latifolius, Prunus africana, Rapanea melanophloeos, Syzygium guineense. Ліана Dregea schimperi (сямейства Asclepiadaceae) у высакагор'ях расце ў найбольш сухіх тыпах лясоў[1].

Жывёльны свет

правіць

Экарэгіён характарызуецца высокім відавым эндэмізмам. Сярод птушак налічваецца 7 вузкіх эндэміка дадзенага экарэгіёна: Apalis bamendae, Bradypterus bangwaensis, Kupeornis gilberti, Platysteira laticincta, Ploceus bannermani, Telophorus kupeensis и Tauraco bannermani. Некаторыя эндэмічныя віды сустракаюцца таксама на гары Камерун і востраве Біёка: Andropadus montanus, Phyllastrephus poliocephalus, Laniarius atroflavus, Malaconotus gladiator, Cossypha isabellae,Cisticola chubbi discolor, Psalidoprocne fuliginosa, Andropadus tephrolaemus, Phyllastrephus poensis, Phylloscopus herberti, Urolais epichlora, Poliolais lopezi, Nectarinia oritis, Nectarinia ursulae, Nesocharis shelleyi.

Сярод дробных сысуноў 11 эндэмікаў: Hybomys eisentrauti, Hylomyscus grandis, Lamottemys okuensis, Lemniscomys mittendorfi, Lophuromys dieterleni и Lophuromys eisentrauti, Myosorex okuensis, Myosorex rumpii, Otomys occidentalis, Praomys hartwigi и Sylvisorex isabellae.

Сярод амфібій налічваюць каля сарака вузкаэндэмічных відаў (Petropedetes parkeri, Petropedetes perreti, Phrynobatrachus cricogaster, Phrynobatrachus steindachneri, Phrynobatrachus werneri, віды родаў Phrynobatrachus, Phrynodon, Cardioglossa melanogaster, Cardioglossa oreas, Cardioglossa pulchra, Cardioglossa schioetzi, Cardioglossa trifasciata, Cardioglossa venusta, Astylosternus nganhanus, Astylosternus perreti, Astylosternus montanus, Astylosternus rheophilus, Leptodactylodon axillaris, Leptodactylodon bicolor, Leptodactylodon boulengeri, Leptodactylodon erythrogaster, Leptodactylodon mertensi, Leptodactylodon polyacanthus, Leptodactylodon perreti, Afrixalus lacteus, Hyperolius ademetzi, Hyperolius riggenbachi, Leptopelis nordequatorialis, Xenopus amieti, Bufo villiersi, Werneria bambutensis, Werneria tandyi, Wolterstorffina mirei), сярод рэптылій — дзевяць (Atractaspis coalescens, Chamaeleo eisentrauti, Chamaeleo pfefferi, Trioceros quadricornis, Leptosiaphos ianthinoxantha, Leptosiaphos lepesmei і іншыя)[1].

Тут таксама насяляюць віды прыматаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення, напрыклад Gorilla gorilla diehli — эндэмічны падвід Gorilla gorilla, Mandrillus leucophaeus leucophaeus, Pilocolobus preussi, Pan troglodytes і некалькі відаў мартышак, у тым ліку Cercopithecus preussi.

Існуючыя пагрозы і ахова прыроды

правіць

Камерунскія высакагорныя лясы — адзін з найменш абароненых экарэгіёнаў у Афрыцы. У Камеруне, у дадзеным экарэгіёне няма тэрыторый, якія маюць фармальны абаронены статус[1].

Лясы моцна схільныя ўздзеянню чалавека: высякаюцца на дровы і драўніну, а таксама для пашырэння пасяўных плошчаў.

У камерунскай частцы горы густа заселеныя і тэрыторыя выкарыстоўваецца для сельскай гаспадаркі і выпасу хатняй жывёлы.

Большая частка экарэгіёна знаходзіцца ў межах Паўночна-Заходняга адміністрацыйнага рэгіёну і Адамавы. Тут знаходзіцца сталіца Паўночна-Заходняга рэгіёну — горад Баменда з насельніцтвам каля 270 тысяч чалавек.

У Нігерыі высакагорныя лясы размешчаны ў межах плато Мамбіла ў штаце Тараб'я, і выкарыстоўваюцца насельніцтвам для сельскагаспадарчых мэтаў, у тым ліку і для выпасу жывёлы.

Зноскі

  1. а б в г Cameroonian Highlands forests (AT0103) (англ.). World Wildlife Fund (27 лістапада 2001). Праверана 11 мая 2011.