Каэфіцыент інтэлекту

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Каэфіцые́нт інтэле́кту (англ.: IQ — intelligence quotient) — колькасная адзнака ўзроўня інтэлекту чалавека: узровень інтэлекту адносна ўзроўню інтэлекту сярэднестатыстычнага чалавека такога ж узросту. Вызначаецца з дапамогай спецыяльных тэстаў. Тэсты IQ разлічаны на ацэнку разумовых здольнасцяў, а не ўзроўню ведаў эрудзіраванасці. Каэфіцыент інтэлекту з’яўляецца спробай ацэнкі фактару агульнага інтэлекту (g).

Каэфіцыент інтэлекту
Выява
Кароткая назва IQ, IQ, QI, QI, QI, QI, CI, CI, CI, ай-к’ю, ik, IK, IK, IK, איי קיו, אײַ-קיו, ไอคิว, CD і ÄO
Measurement scale Wechsler Adult Intelligence Scale[d], Raven's Progressive Matrices[d], Stanford–Binet Intelligence Scales[d], Figure Reasoning Test[d] і Cattell Culture Fair Intelligence Test[d]
Test method intelligence test[d]
Процілегла adaptability quotient[d], rationality quotient[d] і emotional quotient[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
IQ-тэсты адмыслова распрацаваны для атрымання звычайнага размеркавання вынікаў

Тэсты IQ распрацоўваюцца так, каб вынікі апісваліся звычайным размеркаваннем з сярэднім значэннем IQ, роўным 100 і такім роскідам, каб 50 % людзей мелі IQ паміж 90 і 110 і па 25 % — ніжэй 90 і вышэй 110. Сярэдні IQ выпускнікоў амерыканскіх вну складае 105, выдатнікаў — 130—140. Значэнне IQ меней 70 часта кваліфікуецца як разумовая адсталасць.

Гл. таксама

правіць

Спасылкі

правіць