Ко́нкані (саманазва Kōṅkaṇī, कोंकणी भास) — індаеўрапейская мова, родная для народа конкані. Агульная колькасць носьбітаў — каля 2 млн чалавек.

Конкані
Саманазва कोंकणी भास
Краіны Індыя
Рэгіёны Махараштра, Гоа, Даман і Дыу, Карнатака
Афіцыйны статус Гоа
Агульная колькасць носьбітаў каля 2 млн
Класіфікацыя
Катэгорыя Мовы Еўразіі

Індаеўрапейская сям'я

Індаіранская галіна
Індаарыйская група
Паўднёвая падгрупа
Пісьменнасць дэванагары, лацінскае пісьмо, канадзкае пісьмо[d], Malayalam script[d] і арабскае пісьмо[d]
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97 кок 327
ISO 639-1
ISO 639-2 kok
ISO 639-3 kok
Ethnologue kok
ABS ASCL 5204
IETF kok
Glottolog konk1270

Гісторыя

правіць

Конкані як асобная літаратурная мова склалася ў сярэднявеччы ў рэгіёне Конкан. Першы надпіс быў зроблены ў 1187 г. У новы час прымалася як частка або нават канкурэнт мовы маратхі. Асобны статус у Індыі быў прызнаны ў 1975 г. З 1987 г. з'яўляецца афіцыйнай мовай Гоа.

Дыялекты

правіць

Вылучаецца 6 рэгіянальных дыялектаў, кожны з якіх карыстаецца адрозным пісьмом. Пісьмовасць на гоанскім дыялекце на аснове дэванагары.

Спасылкі

правіць

Вікіпедыя мае раздзел, напісаны
мовай конкані