Конкані (мова)
Ко́нкані (саманазва Kōṅkaṇī, कोंकणी भास) — індаеўрапейская мова, родная для народа конкані. Агульная колькасць носьбітаў — каля 2 млн чалавек.
| Конкані | |
|---|---|
| Саманазва | कोंकणी भास |
| Краіны | Індыя |
| Рэгіёны | Махараштра, Гоа, Даман і Дыу, Карнатака |
| Афіцыйны статус | Гоа |
| Агульная колькасць носьбітаў | каля 2 млн |
| Класіфікацыя | |
| Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
|
|
| Пісьменнасць | дэванагары, лацінскае пісьмо, канадзкае пісьмо[d], Malayalam script[d] і арабскае пісьмо[d] |
| Моўныя коды | |
| ДАСТ 7.75–97 | кок 327 |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | kok |
| ISO 639-3 | kok |
| Ethnologue | kok |
| ABS ASCL | 5204 |
| IETF | kok |
| Glottolog | konk1270 |
Гісторыя
правіцьКонкані як асобная літаратурная мова склалася ў сярэднявеччы ў рэгіёне Конкан. Першы надпіс быў зроблены ў 1187 г. У новы час прымалася як частка або нават канкурэнт мовы маратхі. Асобны статус у Індыі быў прызнаны ў 1975 г. З 1987 г. з'яўляецца афіцыйнай мовай Гоа.
Дыялекты
правіцьВылучаецца 6 рэгіянальных дыялектаў, кожны з якіх карыстаецца адрозным пісьмом. Пісьмовасць на гоанскім дыялекце на аснове дэванагары.
