Вікіпедыя

Курская бітва

Ку́рская бі́тва (5 ліпеня — 23 жніўня 1943 года; таксама вядомая як Бітва на Курскай дузе) па сваіх маштабах, задзейнічаным сілам і сродкам, напружанасці, вынікам і ваенна-палітычным наступствам з’яўляецца адным з ключавых бітваў Другой сусветнай вайны і Вялікай Айчыннай вайны. Самая буйная танкавая бітва ў гісторыі; у ёй удзельнічалі каля двух мільёнаў чалавек, шасці тысяч танкаў, чатырох тысяч самалётаў[8].

Вялікая Айчынная вайна,
Другая сусветная вайна
Дата 5 ліпеня 1943 — 23 жніўня 1943
Месца Цэнтральная Расія, Усходняя Украіна
Вынік Перамога Чырвонай арміі
Праціўнікі
Сцяг СССР СССР Сцяг Нацысцкай Германіі Германія
Сілы бакоў
да пачатку аперацыі 1,3 млн чалавек + у рэзерве 0,6 млн,

3444 танкаў + 1,5 тыс. у рэзерве,
19 100 гармат і мінамётаў + 7,4 тыс. у рэзерве,
2172 самалётаў + 0,5 тыс. у рэзерве[1]

Паводле савецкіх даных — каля 900 тыс. чалавек[2],

Паводле ням. даным — 780 тыс. чал.[3]
2758 танкаў і САУ (з іх 218 у рамонце)[4],
каля 10 тыс. гармат,
каля 2050 самалётаў[1]

Страты
Абарончая фаза:

Удзельнікі: Цэнтральны фронт, Варонежскі фронт, Стэпавы фронт (не ўвесь)
 Беззваротныя — 70 330
Санітарныя — 107 517
Аперацыя «Кутузаў»: Удзельнікі: Заходні фронт (левае крыло), Бранскі фронт, Цэнтральны фронт
 Беззваротныя — 112 529
Санітарныя — 317 361
Аперацыя «Румянцаў»: Удзельнікі: Варонежскі фронт, Стэпавы фронт
 Беззваротныя — 71 611
Санітарныя — 183 955
Агульныя ў бітве за Курскі выступ:
Беззваротныя — 189 652
Санітарныя — 406 743
У Курскай бітве ў цэлым
~ 254 470 забітых, палонных, зніклых без весткі
608 833 параненых і тых, хто захварэлі
153 тыс. адзінак стралковай зброі
6064 танкаў і САУ
5245 гармат і мінамётаў
1626 баявых самалётаў[5]

Паводле нямецкіх крыніц 103 600 забітых і зніклых без вестак на ўсім Усходнім фронце. 433 933 параненых.[6]

Паводле савецкіх крыніц 500 тыс. агульных страт на Курскім выступе.
1000 танкаў паводле нямецкіх даных, 1500 — паводле савецкіх
менш за 1696 самалётаў[7]

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

У савецкай і айчыннай гістарыяграфіі прынята падзяляць бітву на 3 часткі: Курскую абарончую аперацыю (5 — 12 ліпеня), Арлоўскую (12 ліпеня — 18 жніўня) і Белгарадска-Харкаўскую (3 — 23 жніўня) наступальныя аперацыі. Бітва працягвалася 49 дзён. Нямецкі бок наступальную частку бітвы зваў аперацыя «Цытадэль».

Пасля завяршэння бітвы стратэгічная ініцыятыва ў вайне канчаткова перайшла на бок Чырвонай арміі, якая да заканчэння вайны праводзіла галоўным чынам наступальныя аперацыі, тады як Вермахт абараняўся.

Зноскі

  1. ↑ а б Міністэрства абароны РФ. Курская бітва. Агульныя суадносіны сіл і сродкаў на курскім кірунку да пачатку ліпеня 1943 года Архівавана 18 лістапада 2012.
  2. ↑ Замулин В. Прохоровка — неизвестное сражение великой войны. — М.: АСТ, — М.: Хранитель, 2006. С. 12.
  3. ↑ Гланц Д., Хауз Д. Курская битва. Решающий поворотный пункт Второй мировой войны. М., 2007. C. 365. ISBN 978-5-17-039533-0
  4. ↑ Мюллер-Гиллебранд Б. Сухопутная армия Германии 1933—1945 гг. — М.: Изографус, Изд-во Эксмо, 2002. С. 405. ISBN 5-94661-041-4
  5. ↑ Гриф секретности снят: Потери Вооружённых Сил СССР в войнах, боевых действиях и военных конфликтах: Стат. исслед./ Г. Ф. Кривошеев, В. М. Андроников, П. Д. Буриков. — М.: Воениздат, 1993. С. 370. ISBN 5-203-01400-0
  6. ↑ «Военно-исторический журнал», 1960, № 5, стр. 86-87.
  7. ↑ Подлинная история Люфтваффе. Взлёт и падение детища Геринга. М., 2006. С. 329 ISBN 5-699-18349-3
  8. ↑ «Battle of Kursk», Энцыклапедыя «Брытаніка»

Спасылкі

правіць
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Курская_бітва&oldid=4750749"