Леанід Ціханавіч Левін

урач, атарыналарынголаг

Леанід Ціханавіч Левін (Леон Танхелевіч) (1869, Высока-Літоўск Гродзенскай губерні — 1944, Ташкент) — савецкі отарыналарынголаг. Доктар медыцыны (1902), Заслужаны дзеяч навукі РСФСР (1935).

Леанід Ціханавіч Левін
Дата нараджэння 1869[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 1944[1]
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці урач
Навуковая сфера отарыналарынгалогія
Месца працы
Альма-матар
Узнагароды
заслужаны дзеяч навукі РСФСР

Біяграфія

правіць

У 1894 скончыў медыцынскі факультэт Кіеўскага ўніверсітэта. У 1896—1901 гадах знаходзіўся на ўдасканаленні за мяжой, затым быў асістэнтам, а з 1908 года — дацэнтам клінічнага інстытута ўдасканалення ўрачоў у Пецярбургу. У 1902 абараніў доктарскую дысертацыю пра змены слыхавога органа пры дыфтэрыі.

З 1914 — прафесар Псіханеўралагічнага інстытута  (руск.).

З 1917 — загадчык кафедры отарыналарынгалогіі Ленінградскага інстытута ўдасканалення ўрачоў  (руск.), дзе працаваў да канца жыцця.

Падчас Вялікай Айчыннай вайны, з 1941 года, у складзе Інстытута знаходзіўся ў эвакуацыі ў Ташкенце.

Раптоўна памёр у 1944 годзе ў Ташкенце пасля выступу ў якасці афіцыйнага апанента на абароне дысертацыі.

Пахаваны на Сестрарэцкіх могілках[2].

Навуковая дзейнасць

правіць

Апублікаваў больш за 60 навуковых прац. Ім распрацаваны арыгінальны метад агульнаполасцевай радыкальнай аперацыі вуха, мадыфікаваны спосаб выкрыцця лабірынта і прапанаваны шэраг інструментаў для выканання гэтых аперацый.

Стварыў капітальнае 3-томнае кіраўніцтва па хірургічным хваробам вуха; яно вытрымала некалькі выданняў (1928, 1936—1937, 1948).

Стварыў школу отарыналарынголагаў пераважна хірургічнага кірунку.

Па ініцыятыве Левіна было створана Пецярбургскае оталарынгалагічнае таварыства (1906). Ім быў арганізаваны навуковы часопіс «Штомесячнік Вушных, насавых і гарлавых хвароб», пераназваны пазней у «Рускую отарыналарынгалогію».

Навуковыя працы
  • «Аб стане слыхавога органа пры дыфтэрыі» (1902);
  • «Аб выбары спосабу лячэння пры вострым танзілагенным сепсісе» (1935);
  • «Хірургічныя хваробы вуха і іх аператыўнае лячэнне», кнігі 1-2 (1936—1937).

Імя Левіна было прысвоена клініцы отарыналарынголагаў Ленінградскага інстытута ўдасканалення ўрачоў  (руск.) (рэарганізаваны ў 2011 годзе).

Зноскі

  1. а б Czech National Authority Database Праверана 8 чэрвеня 2022.
  2. Петербургский некрополь. Архівавана з першакрыніцы 9 красавіка 2015.

Літаратура

правіць
  • Левин Леонид Тихонович // Большая Медицинская Энциклопедия. Изд. 3-е / Главный редактор Б. В. Петровский. — М.: Советская энциклопедия, 1974—1989. — Т. 12. (руск.)

Спасылкі

правіць