Леанід Юр’евіч Марголін
Леанід Юр’евіч Марго́лін (нар. 5 верасня 1957, Жыткавічы, Гомельская вобласць, Беларусь) — расійскі музыкант-мультыінструменталіст, кампазітар, аранжыроўшчык.
| Леанід Юр’евіч Марголін | |
|---|---|
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 5 верасня 1957 (66 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Краіна | |
| Месца працы | |
| Музычная дзейнасць | |
| Прафесіі | кампазітар, аранжыроўшчык, мульціінструменталіст, аўтар-выканаўца |
| Інструменты | баян[d], гітара і клавішныя музычныя інструменты[d] |
| Жанры | аўтарская песня |
| margolin.ru | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся ў Беларусі (бацька — будаўнік, маці — сакратар-машыністка), быў пятым дзіцем у бацькоў. З дзяцінства захапляўся музыкай, па ўласным жаданні быў запісаны ў музычную школу, якую скончыў па класе баяна. У 1972 годзе, пасля канчатка 8-га класу, працягнуў атрыманне спецыяльнай адукацыі ў музычнай вучылішча ў горадзе Мазыр (Гомельская вобласць). Раўналежна самастойна асвойваў гульню на гітары, клавішных і нават духавых музычных інструментах.
Вялікі ўплыў на яго творчасць аказалі гурты «Песняры» і «Deep Purple».
У 1978—1980 гадах праходзіў службу ва Узброеных сілах СССР, хібна патрапіўшы ў будаўнічы батальён. Па месцы мінання службы, у вёсцы Раманцава Маскоўскай вобласці, пры раманцаўскім Дому культуры стварыў вакальна-інструментальны ансамбль, якім застаўся кіраваць і пасля дэмабілізацыі.
Каля 10 гадоў спяваў і гуляў у маскоўскіх рэстаранах. У 1995—1998 гадах працаваў у гурце Міхаіла Таніча «Лесоповал». З 1998 года — нязменны аранжоўнік і акампаніятар Алега Міцяева.
Жанаты, мае двух дочак — Наталлю і Жану.
Творчасць
правіцьЗ 1998 года прымаў удзел у запісы ўсіх альбомаў Алега Міцяева ў якасці аранжыроўшчыка, акампаніятара і бэк-вакаліста. Напісаў музыку да альбома А. Міцяева «Ни страны, ни погоста…» («Ні краіны, ні пагоста…») (2002) на вершы Іосіфа Бродскага, да песні А. Міцяева «Благодать» («Мілата») з альбома «Запах снега» («Пах снегу») (2005).
У 2004 годзе выпусціў сольны альбом «Время, послушное ветру» («Час, паслухмянае ветру») на вершы М. Рубцова, А. Чуксінай, А. Міцяева, куды ўключыў песню «Крык птушкі» (словы Ю. Рыбчынскага, музыка У. Мулявіна), прысвечаную памяці свайго куміра Уладзіміра Мулявіна.