Лістоўніца

	Лістоўніца
	; Лістоўніца еўрапейская (Larix decidua)
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Хвойныя
Клас:	Хвойныя (Pinopsida 0)
Парадак:	Хвоі
Сямейства:	Хваёвыя
Род:	Лістоўніца
Міжнародная навуковая назва
	Larix Mill., 1754
Тыпавы від
	Larix decidua Mill., 1768, nom. nov. — Лістоўніца еўрапейская
ITIS	183409
NCBI	3325
EOL	34193
GRIN	g:6523
IPNI	31974
FW	83628

Лістоўніца^[1] (Larix) — род лістападных дрэў сямейства хваёвых.

Батанічнае апісаннеПравіць

Дрэвы аднадомныя вышынёй да 50 м. Крона конусападобная. Ігліца мяккая, вузкалінейная, у пучках, на зіму ападае. Мужчынскія каласкі шарападобныя, ярка-жоўтыя; жаночыя шышкі яйкападобныя, пурпуровыя ці зеленаватыя, выспяваюць у год цвіцення. Лістоўніца адрозніваецца ад іншых хваёвых дрэў тым, што кожную восень поўнасцю скідвае ігліцу.

Жыве да 500 гадоў.

АрэалПравіць

Радзіма — Еўропа, Азія, Паўночная Амерыка.

На Беларусі 13 інтрадукаваных відаў. Найбольш пашыраныя: лістоўніца еўрапейская (Larix decidua), сібірская (Larix sibirica), японская (Larix kaempferi). Вырошчваюць у лясных культурах і як дэкаратыўнае дрэва ў садах і парках. Цвіце лістоўніца ў маі, адначасова з распусканнем пупыршак.

ЗахворванніПравіць

Значэнне і выкарыстаннеПравіць

Драўніна моцная, трывалая да гніення.

Зноскі

↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 71. — 160 с. — 2 350 экз.

[Киселевский-1] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 71. — 160 с. — 2 350 экз.

[1]