Маскоўскі метрапалітэн

Маскоўскі метрапалітэн (Дзяржаўнае ўнітарнае прадпрыемства горада Масквы «Маскоўскі ордэна Леніна і ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга метрапалітэн імя У. І. Леніна») — сістэма ліній метрапалітэна ў Маскве (Расія). Гэта другая паводле інтэнсіўнасці выкарыстання сістэма метро ў свеце, якая толькі нядаўна саступіла лідарства Такійскаму метрапалітэну.

Маскоўскі метрапалітэн
Інфармацыя
Краіна Сцяг Расіі Расія
Горад Масква
Дата адкрыцця 15 мая 1935 года
Даўжыня ліній 333 км
Колькасць станцый 203 + 6 + 31
Колькасць ліній 13 + 2
Пасажырапаток за дзень 9,632 млн. (2014)
Пасажырапаток за год 2,491 млрд. (2013)
Схема ліній

Гісторыя правіць

  • 14 кастрычніка 1934 года пушчаны першы пробны цягнік Маскоўскага метро
  • 15 мая 1935 года адкрыты Маскоўскі метрапалітэн
  • 20 сакавіка 1937 года на Філёўскай лініі адкрыты Смаленскі метрамост
  • 11 верасня 1938 года адкрыта Горкаўска-Замаскварэцкая лінія
  • 11 верасня 1938 года адкрыта Горкаўска-Замаскварэцкая лінія
  • 1 студзеня 1943 года адкрыта станцыя «Завод імя Сталіна» (пазней перайменавана ў «Аўтазаводскую»)
  • У 1944 годзе адкрыты чатыры новыя станцыі: «Баўманская», «Сталінская», «Ізмайлаўская» і «Электразаводская»
  • 5 красавіка 1953 года адкрыты тры новыя станцыі: «Арбацкая», «Смаленская» і «Кіеўская»
  • 14 сакавіка 1954 года скончана будаўніцтва Кольцавай лініі
  • 1 мая 1958 года адкрыта Рыжская лінія
  • 13 кастрычніка 1962 года адкрыта Калужская лінія

Апісанне правіць

Сістэма ўключае 12 ліній (уключна лінію лёгкага метро) і адгалінаванне, якое раней праектавалася ў якасці лініі міні-метро, агульная працягласць складае 327,5 км, на якіх размешчаны 196 станцый. Таксама ў склад метрапалітэна ўваходзіць Маскоўская манарэйкавая транспартная сістэма. У звычайны працоўны дзень пасажыры здзяйсняюць 9,632 млн паездак (даныя на 2014), у сярэдні каляндарны дзень — 6,92 млн паездак. Усім лініям прысвоеныя назвы і кароткія абазначэнні, якія для ўсіх ліній уяўляюць сабою парадкавы нумар. Кальцавая лінія злучае ўсі астатнія лініі, акрамя Бутаўскай і Кахоўскай.

Бо́льшая частка пуці і станцый знаходзіцца пад зямлёй, аднак ёсць і выключэнні. Так, Філёўская лінія мае доўгі наземны ўчастак ад станцыі «Студэнцкая» да станцыі «Кунцаўская» з 7 наземнымі станцыямі, а таксама адчынены метрамост паміж станцыямі «Смаленская» і «Кіеўская». Бутаўская лінія лёгкага метро на 2/3 праходзіць па паверхні, адзіная падземная станцыя на ёй — «Вуліца Старокачаловская». Наземныя ўчасткі таксама ёсць на Таганска-Краснапрэсненскай (наземная станцыя «Выхіна» і частка перагона «Тэкстыльшчыкі» — «Валгаградскі праспект»), на Арбацка-Пакроўскай (наземныя станцыі «Ізмайлаўская» і «Кунцаўская»1965) і частка ліній, якія прымыкаюць да іх перагонаў. Акрамя згаданага Смаленскага метрамаста Філёўскай лініі, ёсць метрамасты праз Яўзу на Сакольніцкай лініі (паміж «Прэабражэнскай плошчай» і «Сакольніках»), на Замаскварэцкай (паміж «Аўтазавадской» і «Каломенскай»), і самы вядомы — крыты метрамост, на ніжнім ярусе якога размешчаная станцыя «Вараб’ёвы Горы» (пабудаваны ў 1958 г., у 19832002 гг. быў на рэканструкцыі).

Зноскі