Мелізма (стар.-грэч.: μέλισμα — песня, мелодыя) — меладычнае ўпрыгажэнне гуку, якое не змяняе тэмп і рытмічны малюнак мелодыі. Пазначаецца ў нотным пісьме спецыяльнымі знакамі ці дробнымі нотамі.

Разнавіднасці

правіць

Агульнаўжытныя сёння:

Іншыя мелізмы:

Мелізмы для пэўных інструментаў:

  • для клавікорда: бебунг, — клавішнае вібрата (да мелізмаў можа быць аднесены ўмоўна)
  • для арфы: тэльман (фр.:  — «тэльман»), — паўтор аднаго тону на адной і той жа ці на дзвюх струнах.
 
Навучальная табліца расшыфроўкі ўпрыгажэнняў (мелізмаў), складзеная І. С. Бахам для В. Ф. Баха («Клавірная кніжачка В. Ф. Баха», 1720)[1]

Зноскі

  1. Падрабязны разбор гэтай табліцы гл., напрыклад у артыкуле: Tom Hubeart Jr. J.S. Bach’s Ornament Table.