Гемаглабін
(Пасля перасылкі з Метгемаглабін)
Гемаглабін (ад стар.-грэч.: αἷμα — кроў і лац.: globus — шар) — складаны жалезаўтрымальны бялок кроваўтрымальных жывёл, здольны зварачальна звязвацца з кіслародам, забяспечваючы яго перанос у тканкі. У хрыбетных жывёл змяшчаецца ў эрытрацытах, у большасці бесхрыбетных раствораны ў плазме крыві (эрытракруарын) і можа прысутнічаць у іншых тканках.
Гемаглабін | |
---|---|
![]() | |
Хімічная формула | C₂₉₅₂H₄₆₆₄O₈₁₂₅S₈Fe₄₃₂₁ |
Узаемадзейнічае з | кісларод |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d2/Hemoglobin.gif/300px-Hemoglobin.gif)
Галоўная функцыя гемаглабіну складаецца ў пераносе дыхальных газаў. У чалавека ў капілярах лёгкіх ва ўмовах лішку кіслароду апошні злучаецца з гемаглабінам.
Гл. таксама
правіцьГемаглабін на Вікісховішчы |