Мікалай Іванавіч Лобач

Мікалай Іванавіч Лобач (1945, Барысаў, Мінская вобласць) — беларускі гаспадарчы дзеяч і палітык.

Мікалай Іванавіч Лобач
дэпутат Барысаўскага гарадскога Савета дэпутатаў[d]
1991 — 1995
Нараджэнне 1945
Партыя
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Месца працы
Узнагароды

Дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі 12-га склікання.

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў 1945 годзе ў Барысаве.

Працаваў слесарам-выпрабавальнікам на Мінскім аўтамабільным заводзе. Пасля службы ў арміі — начальнік аддзела тэхнічнага кантролю на Барысаўскім заводзе аўтатрактарнага электраабсталявання.

У 1985 годзе скончыў машынабудаўнічы факультэт Беларускага політэхнічнага інстытута[1].

З 1985 года працаваў галоўны інжынерам, у 1989—1999 гадах — дырэктарам Барысаўскага завода агрэгатаў.

У 1990 годзе абраны ў Вярхоўны Савет Беларусі 12-га склікання. Балатаваўся па Барысаўскай-Паўночнай выбарчай акрузе № 50. Член КПСС да жніўня 1991 года. Галасаваў за прыняцце Закона «Аб забеспячэнні палітычнай і эканамічнай самастойнасці БССР» і пастановы Вярхоўнага Савета «Аб дэпартызацыі органаў дзяржаўнай улады і кіравання Беларускай ССР, дзяржаўных прадпрыемстваў, устаноў, арганізацый і ўласнасці Камуністычнай партыі Беларусі і Ленінскага Камуністычнага Саюза Моладзі Беларусі»[2].

З 1999 года да 2014 года працаваў генеральным дырэктарам Мінскага маторнага завода.

Абіраўся дэпутатам Барысаўскага гарадскога савета 21-га, 22-га і 23-га скліканняў.

Узнагароды правіць

Крыніцы правіць

  1. Выпускники кафедры
  2. Нечарговая пятая сесія Вярхоўнага Савета Беларускай ССР дванаццатага склікання. Вынікі пайменнага галасавання. // Народная газета. — 28 жніўня 1991 — С. 3
  3. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 22 студзеня 2004 года № 34 «Аб узнагароджанні М. І. Лобача ордэнам Пашаны»
  4. Указ Президента Российской Федерации от 23 февраля 2005 года